हे म्ह्याय् सियोन, लय्ताया च्वँ! हे म्ह्याय् यरूशलेम तसलं हा! स्व, छिमि जुजु छिमिथाय् झायादीगु दु। वय्कः धर्मीम्ह व मुक्ति बियादीम्ह खः। वय्कः क्वमिलुम्ह खः, वय्कः गधा गया, गधाया मचा गयाः झायादीगु दु।
येशूं इमित धयादिल – “मेगु छगू उखान नं न्यनादिसँ – छम्ह तःसिं दु। वं थःगु क्यबय् दाख पित। अले प्यखें वालं चिनाबिल। वं अन दाख तिसीगु साः नं तयाबिल। अले क्यबय् स्वयेत छगू बल्चा नं दय्का थकल। क्यब म्हय्तय्त त्वःताः व मेगु देशय् वन।
ख्रीष्ट फुक्क अधिकार दुम्ह, शासन यानादीम्ह, शक्तिं जाःम्ह व फुक्क प्रभुत स्वयाः नं तःधंम्ह खः। वय्कःयात थ्व संसारय् जक मखु, वइतिनिगु संसारय् नं फुक्क नां स्वयाः च्वय् तयादिल।