3 छिमिसं जि प्रजाया ला नइगु, इमिगु छेंगू तुलीगु अले इमिगु क्वँय्त थलय् दय्केत कुचा कुचा यानाः त्वथुलीगु। इमिगु ला थलय् दय्केत कुचा कुचा याइगु।”
थुपिं मभिंगु यानाजुइपिन्सं गुबलें हे सय्की मखु ला? इमिसं जिमि मनूतय्त मरि नये थें नयाच्वन। अले परमप्रभुया नां हे काइ मखु।
गुबलय् दुष्टत जिगु ला नयेत न्ह्यज्याः वइ, जितः महीपिं व जिमि शत्रुत जितः हय्क्काः वइ, इपिं लुफिं हानाः क्वःदइ।
छथ्वः मनूत चीमिपिं व हाःनाः मदुपिनिपाखें लबः कयाजुइपिं दु।
परमप्रभुं थकालित व थः प्रजायात शासन याइपिनिगु विरूद्धय् न्याय यानादी। वय्कलं इमित थथे द्वपं बियादीगु दु – “छिमिसं जिगु क्यबयागु दाख नाश याःगु दु। चीमिपिंपाखें लुतय् यानाहःगु मालसामानं छिमिगु छेँ जाःगु दु।
छिमिसं जिमि प्रजायात क्वत्यःगु व मगाःमचाःपिनिगु ख्वालय् क्यःगु मतलब छु खः?” प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
इमिसं धाइगु, ‘छेँ दय्कीगु ई थ्यंकः मवनी ला? थ्व शहर छगः सामान तइगु थल थें खः अले थुकिया दुने झीपिं थलय् दुगु ला थें सुरक्षित जू।’
उकी तुति, ब्वहया ला व फुक्क भिंगु भिंगु कुचात मुनाः ति, अले भिंगु भिंगु क्वँचं व जाय्की।
मगाःमचाःपिन्त न्हूत्तुमतु न्हुइपिं व देशया गरीबतय्त चीका छ्वइपिं न्यँ,
नकतिनि जक जि मनूत शत्रुत थें दंगु दु। छुं वास्ता मयासें न्ह्यःनं वनीपिंपाखें छिमिसं लडाइँनं लिहांवःपिं मनूतय्सं थें मू वंगु वसः लाका यंकीगु।
वया नायःतय्त गर्जे जुइपिं सिंहत खः। वया न्यायकर्तात गुँखिचात खः गुपिन्सं कन्हय् सुथय् तक छुं ल्यं तइ मखु।