2 छिमिसं ला भिंयात तस्सकं मयय्कू व मभिंयात यय्कू। छिमिसं जि प्रजाया छेंगू तुलीगु अले क्वँचं ला लिकाइगु।
एलियायात खनाः आहाबं धाल, “अय् जिम्ह शत्रु, छं जितः नाप हे लाकल!” एलियां लिसः बिल, “खः, जिं नापलाके धुन। परमप्रभुयात मयःगु मभिंगु ज्या यायेत छिं थःत मियादी धुंकूगु दु।
हनानीया काय् अगमवक्ता येहूं वयात नापलाः वन। येहूं यहोशापातयात थथे धाल, “छिं मभिंपिं मनूतय्त छाय् ग्वाहालि यानादियागु? छिं परमप्रभुयात मयय्कीपिन्त छाय् माया यानादियागु? छिं थथे यानादीगु खनाः परमप्रभु तंचायादीगु दु।
गुम्हय्सिनं मभिंपिं मनूतय्त इज्जत याइ मखु, परमप्रभुया ग्याःभय काइपिन्त धाःसा हनाबना तइ, थःत न्ह्याक्व हे थाकुसां थःगु बचं पूवंकी।
थुपिं मभिंगु यानाजुइपिन्सं गुबलें हे सय्की मखु ला? इमिसं जिमि मनूतय्त मरि नये थें नयाच्वन। अले परमेश्वरया नां हे काइ मखु।
व्यवस्था मानय् मयाइपिन्सं दुष्टतय्त तःधंकी, तर व्यवस्था मानय् याइपिन्सं इमिगु विरोध याइ।
छिमिसं जिमि प्रजायात क्वत्यःगु व मगाःमचाःपिनिगु ख्वालय् क्यःगु मतलब छु खः?” प्रभु, दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
धिक्कार इमित, गुपिन्सं मभिंयात भिं अले भिंयात मभिं धकाः धाइ, खिउँगुयात जः व जःयात खिउँगु धकाः धाइ, अले खायुगुयात चाकुसे च्वं धकाः धाइ व चाकुसे च्वंगुयात खाइसे च्वं धकाः धाइ।
जिमिसं छु यानाः व धार्मिकता खः धकाः बिचाः याइ, तर जिं छिमिगु चाला क्यनाबी। अले उकिं छिमित छुं नं फाइदा दइ मखु।
“उकिं परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादीगु दु – छिमिसं स्यानाः अन वांछ्वःगु सीम्हत ला खः, थ्व शहर धाःसा कराई खः। तर छिमित थुकिया दथुं पिने लिनाछ्वये।
उकिया दुने दुपिं हाकिमत थः शिकारतय्त कुचा कुचा याइपिं गुँखिचात थें च्वं। इमिसं बेइमान यानाः फाइदा कायेत हि बाः वय्काः मनूत स्याइगु।
उकी तुति, ब्वहया ला व फुक्क भिंगु भिंगु कुचात मुनाः ति, अले भिंगु भिंगु क्वँचं व जाय्की।
छिमिसं धौ नइगु, ऊनया वसः फीगु, ल्ह्वंल्ह्वंपिं पशुत स्याइगु, बथांयात धाःसा वास्ता हे मयाः।
अय् सामरिया डाँडाय् च्वनीपिं बाशानया ल्ह्वंपिं सात, छिपिं मिसात, गुपिन्सं चीमिपिन्त क्वत्यलाच्वन अले मगाःमचाःपिन्त दुःख बियाच्वन। अले थः भाःतयात धयाच्वन, “जिमित त्वनेत छुं हयाबियादिसँ।”
मभिंगु फुक्क त्वःताछ्व, छु छु भिंगु खः व हे जक यय्की। अदालतय् न्याय ल्यंकाः तयाति, सके दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभु परमेश्वरं योसेफया ल्यंदनिपिं मनूतय्त दया यानादी ला।
नकतिनि जक जि मनूत शत्रुत थें दंगु दु। छुं वास्ता मयासें न्ह्यःनं वनीपिंपाखें छिमिसं लडाइँनं लिहांवःपिं मनूतय्सं थें मू वंगु वसः लाका यंकीगु।
विश्वास यायेबहःपिं मनूत पृथ्वीं नाश जुयावने धुंकल। छम्ह नं भिंम्ह मनू मदय् धुंकल। सकलें मनूत स्याये पालेत पियाच्वनीगु। दक्व मनूतय्सं जाः ह्वलाः थः दाजुकिजापिनिगु शिकार याइगु।
सकलें मभिं ज्या याये सः, शासकत व न्यायाधीशतय्सं घुस फ्वनीगु, शक्ति दुपिन्सं इमित छु यः व हे आज्ञा बियाच्वनी। थुकथं इपिं सकलें मिलय् जुयाः मखुगु ज्या यायेत ग्वसाः ग्वइ।
वया नायःतय्त गर्जे जुइपिं सिंहत खः। वया न्यायकर्तात गुँखिचात खः गुपिन्सं कन्हय् सुथय् तक छुं ल्यं तइ मखु।
अन च्वंपिं मनूतय्सं धाःसा वयात मिखां हे स्वयेमास्ति मवः। व वने धुंकाः इमिसं मनूत छ्वयाः ‘थ्व मनू जिमि जुजु जुइगु जिमित मयः’ धकाः धाय्के छ्वल।
इपिं थथे धकाः हाला हल “थ्व मनूयात मखु, बरु बारब्बायात त्वःताब्यु।” बारब्बा धाःम्ह मनू छम्ह दाखुँ खः।
संसारय् च्वंपिन्सं छिमित हेला याये फइ मखु। जिं संसारय् च्वंपिन्सं याना जूगु ज्याखँ मभिं धकाः धयागुलिं इमिसं जितः हेला याइ।
थज्याःगु ज्याखँ यानाजुइपिं मनूतय्त परमेश्वरं नरकय् छ्वयादी धकाः वय्कःयागु आज्ञा सीक सीकं हे इमिसं थज्याःगु ज्याखँ जक याना जूगु मखु, थथे मभिंगु ज्याखँ यानाजुइपिंनापं छगू हे मन जुयाजुल।
दुनुगलंनिसें छिमिसं धात्थेंगु माया या। मभिंगु फुक्कं त्वःताछ्व। छु छु भिंगु खः व हे जक क्वात्तुक ज्वनाति।
दया माया याये मसःपिं, क्षमा याइमखुपिं, मेपिन्त मभिंकाः खँ ल्हानाजुइपिं, थःत कःघाये मफुपिं, नुगः छाःपिं, भिंगु खँ मयय्कीपिं,