7 “फ्वँ, अले छिमित बी, माला स्व, अले छिमिसं लुइके फइ, सः ब्यु, अले लुखा चाय्काबी।
उखुन्हु हे इसहाकया दासतय्सं वयाः वयात धाल, “जिमिसं लः लुइका।”
गिबोनय् परमप्रभु परमेश्वर चान्हय् म्हगसय् खनेदय्क झायाः वयात धयादिल, “छन्त छु माल? फ्वँ, व जिं बी। छन्त छु यः?”
छिं दुःखय् लानाच्वंपिनिगु सः न्हाय्पं बियाः न्यनादी। छिं इमिगु नुगःयात बल्लाकादी।
दुष्टतय्सं तःधंछु जुयाः परमप्रभुयात माली मखु। इमिगु बिचालय् परमेश्वर धयाम्ह द हे मदु।
हे परमप्रभु, छिगु प्रशंसा जुइमा, छिगु व्यवस्था जितः स्यनादिसँ।
छिं “जिथाय् वा” धयादीबलय्, जिं लिसः बिया, “जि वये परमप्रभु।”
जिं परमप्रभुयात माला, वय्कलं जितः लिसः बियादिल। नापं वय्कलं जिगु फुक्क भय नं मदय्काबिल।
परमप्रभुनापं लय्ताया च्वँ! परमप्रभुं छं मनंतुंगु पूवंकादी।
दुःखया इलय् जितः प्रार्थना या! जिं छन्त बचय् याये, अले छं जितः तःधंकी।”
क्वत्यय्काः च्वनेमाःपिं थ्व खनाः लय्ताइ, परमेश्वरयात माला जुइपिनि नुगःयात हःपाः दइ।
छितः मालाजुइपिं धाःसा छिके लय्तायाच्वनेमा। अले छिं मुक्ति बीगु यःपिन्सं सदां थथे धयाच्वनेमा, “परमेश्वर गुलि तःधं!”
हे परमप्रभु, छि भिंम्ह व क्षमा बियादीम्ह खः। अले गुलिसिनं ग्वाहालिया लागि छितः इनाप याइ, इपिं सकसितं छिं सदां दया माया यानादी।
जितः यय्कीपिन्त जिं नं यय्के, जितः मालीपिन्सं जितः लुइकी।
जिं फुक्क शहर चाःहुलाः माला स्वये, उकिया लँय् व चुक चुकय् माले। जिं जिमि प्रिययात यय्के, जिं वयात माला स्वयाः अय्नं वयात लुइके मफु।
हे यरूशलेमय् च्वंपिं सियोनया मनूत, हाकनं छिपिं ख्वयेमाली मखुत। छिपिं ग्वाहालिया निंतिं ख्वःगु सः तायेवं वय्कः गुलि दयां जाःम्ह जुयादी। छिमिगु बिन्ति न्यनेवं हे वय्कलं छिमित लिसः बियादी।
‘जितः प्रार्थना या, अले जिं छन्त लिसः बी। छं मस्यूगु ततःधंगु व गुप्ति खँ जिं छन्त कने।’
परमप्रभुं इस्राएलया घरानायात थथे धयादी – “जितः माला स्व, अले बचय् जुइ।
“जिं छिमित हानं धाये – थ्व पृथ्वीइ छिपिं सुं निम्हय्सिनं छगू हे मनं छुं फ्वन धाःसा स्वर्गय् च्वनादीम्ह जिमि बाःनं व छिमित बियादी।
अले विश्वास यानाः प्रार्थनाय् न्ह्यागु फ्वंसां छिमित दइ।”
न्हापां परमेश्वरयागु राज्य मा, वय्कलं धयादी थें च्वँ। अले वय्कलं छिमित माःगु फुक्क बियादी।
मभिंपिं जुयाः नं छिमिसं थः मस्तय्त भिंगु भिंगु बी सः धाःसा स्वर्गय् च्वनादीम्ह बाःनं जक थःके फ्वंम्हय्सित झन भिंगु बियामदी ला?
छाय्धाःसा फ्वंपिन्त बी, माला स्वःपिन्सं लुइकी, अले सः ब्यूम्हय्सित चाय्काबी।
अय्जूगुलिं जिं छिमित धाये – प्रार्थना यानाः छिमिसं छु फ्वंगु खः व जितः दये धुंकल धकाः विश्वास यात धाःसा छिमित व द हे दइ।
छेँ थुवालं खापा ति धुंकाः हानं चाय्काबी मखु। अले छिपिं पिने च्वनाः थथे धयाः खापा संका च्वनेमाली – ‘प्रभु, खापा चाय्कादिसँ।’ वय्कलं थथे लिसः बिया हइ – ‘छिपिं गनं वयापिं खः? जिं छिमित म्हमस्यू।’
अले येशूं चेलातय्सं न्ह्याबलें प्रार्थना यानाच्वनेमा, अले प्रार्थना यायेगु मत्वःतेमा धकाः ध्वाथुइकेत छगू उखान कनादिल।
छिमिसं जितः ल्यःगु मखु, बरु जिं छिमित ल्ययागु खः, उकिं थाय् थासय् वनाः छिमिसं फल सय्कि। छिमिगु फल सदां सयाच्वनेमा धकाः जिं छिमित ल्ययाः छ्वयागु खः। अले छिमिसं जिगु नामं बाःयाके न्ह्यागु फ्वंसां छिमित बियादी।
छिपिं जिके च्वनाच्वन धाःसा व जिगु वचनयात नुगलय् तया तल धाःसा छिमिसं न्ह्यागु फ्वंसां छिमित बी।
येशूं वयात धयादिल – “छं परमेश्वरं बियादीगु दान स्यूगु जूसा, अले छंके लः फ्वंम्हय्सित म्हस्यूगु जूसा, छं वयाके हे लः त्वनेत फ्वनीगु जुइ। अले वं हे छन्त जीवन दइगु लः बीगु जुइ।”
धैर्यसाथं भिंगु ज्या यानाः प्रशंसा, इज्जत व नाश मजुइगु जीवन मालीपिन्त अनन्त जीवन बियादी।
परमेश्वरयात सुनानं मथू, वय्कःयात मालाजुइपिं सुं हे मदु।
विश्वास मयाय्कं परमेश्वरयात लय्ताय्के फइ मखु। वय्कःयाथाय् वइम्ह मनुखं परमेश्वर दि, अले वय्कःयात मालिपिन्त वय्कलं इनाम बियादी धकाः विश्वास याये हे माः।
परमेश्वरयात क्वात्तुक विश्वास यानाच्वंम्ह मनूयागु प्रार्थनां उसाँय् मदया च्वंम्हय्सिगु ल्वय् लंकाबी। व मनुखं पाप हे याःगु जूसां वयात क्षमा यानादी।
वय्कलं धयादीगु मानय् जुयाः वय्कःयात यःयःगु जक याना जूसा वय्कःयाके न्ह्यागु फ्वंसां झीत बियादी।