Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




मत्ती 5:3 - नेवाः बाइबल

3 “थःत आत्‍माय् चीमि खंकीपिं मनूत धन्‍यपिं खः, स्‍वर्गयागु राज्‍य इमिगु हे खः।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




मत्ती 5:3
55 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

तर आपत जूबलय् वं परमप्रभु थः परमेश्‍वरयाके ग्‍वाहालि फ्‍वन, अले व वया पुर्खातय् परमेश्‍वरया न्‍ह्यःने क्‍वमिलु जुल।


जुजुया प्रार्थना व परमप्रभुया लिसः, पश्‍चाताप याये न्‍ह्यः वं याःगु पाप, वयागु विश्‍वासघात, वं दय्‌कूगु मूर्ति पुजा याइगु थाय् व अशेरा द्यःमय्‌जुया थांत व पुजा याःपिं द्यःतय्‌गु खँ अगमवक्तातय्‌गु सफुलिइ च्‍वयातःगु दु।


तर थः अबु थें व परमप्रभुया न्‍ह्यःने क्‍वमिलु मजू। व थः अबु स्‍वयाः झन पापी जुल।


छं जिगु खँ न्‍यनाः पश्‍चाताप यात अले थ्‍व थाय् व थनयापिं मनूतय्‌गु बारे जिं धयागु खँ न्‍यनाः परमेश्‍वरया न्‍ह्यःने छ क्‍वमिलु जुल, छं थःगु वसः खुत अले जिगु न्‍ह्यःने ख्‍वल। उकिं जिं छंगु प्रार्थना न्‍यनागु दु, परमप्रभुं धयादी,


जिगु थःगु नां बियातःपिं जिमि मनूतय्‌सं जितः प्रार्थना यात अले जितः मालाः थःम्‍हं यानाच्‍वंगु मभिंगु ज्‍या त्‍वःतल धाःसा जिं इमिगु बिन्‍ति न्‍यने, जिं इमिगु पाप क्षमा यानाबी अले हाकनं इमिगु देशयात च्‍वन्‍ह्याकाबी।


उकिं जिं थःत क्‍वह्यंकाः स्‍वया, अले धू व नउलय् च्‍वनाः पस्‍ताय् चाये।”


धन्‍य खः व मनू, गुम्‍ह दुष्‍टतय्‌गु खँय् जुइ मखु, गुम्‍ह पापीतय्‌गु लँय् दनी मखु, अले गुम्‍ह कर्पिन्‍त क्‍वह्यंका जुइपिनिगु पुचलय् च्‍वनी मखु।


हल्‍लेलूयाह! धन्‍य खः व मनू गुम्‍हय्‌सिनं परमप्रभुया भय काइ, गुम्‍ह परमप्रभुया आज्ञा पालन यायेत लय्‌ताइ।


धन्‍य खः परमप्रभुया भय काइपिं व वय्‌कःया लँपुइ जुइपिं फुक्‍क मनूत।


धन्‍य खः व मनू, गुम्‍हय्‌सिया ग्‍वाहालि याकूबया परमेश्‍वर खः, गुम्‍हय्‌सिनं परमप्रभु परमेश्‍वरयागु भलसा काइ।


वय्‌कःया काय्‌यात हनाबना ति। मखुसा वय्‌कः तंम्‍वयादी अले वय्‌कलं छिमित नाश यानादी। वय्‌कःया शरणय् वंपिं धाःसा धन्‍य जुइ।


नुगः ख्‍वःपिं सकसिगुं न्‍ह्यःने परमप्रभु दी, अले नुगः क्‍वतुंपिन्‍त वय्‌कलं बचय् यानादी।


धन्‍य खः इपिं, गुपिन्‍सं छुं मदुपिनिगु च्‍यूताः काइ। इमित दुःख जुइबलय् परमप्रभुं ग्‍वाहालि यानादी।


ख्‍वःगु नुगः हे परमेश्‍वरया निंतिं ल्‍वःगु बलि खः। हे परमेश्‍वर, ख्‍वःगु व पस्‍ताय् चाःगु नुगःयात छिं मयय्‌कादी मखु,


दक्‍व शक्ति दुम्‍ह परमप्रभु! धन्‍य खः छितः भरोसा याःपिं मनूत।


लुतय् यानाहःगु सम्‍पत्तिं तःधंछुना जुयेगु स्‍वयाः तःधंमछुसे चीमि जुयाच्‍वनेगु हे बांलाः।


घमण्‍डं मनूतय्‌त पतन यानाबी। क्‍वमिलु जुयाः जुइपिन्‍सं हनाबना काइ।


“हे जिकाय् न्‍यँ! जिगु लँ ल्‍यूपिं लय्‌तायाच्‍वनी।


अय्‌नं परमप्रभुं छिमिगु निंतिं दया यायेगु मतिइ तयादी। छिमिगु निंतिं माया यायेत वय्‌कः दनादी, छाय्‌धाःसा परमप्रभु न्‍याय यानादीम्‍ह परमेश्‍वर खः। वय्‌कःयात लं च्‍वनीम्‍ह धन्‍य खः।


छाय्‌धाःसा सदां म्‍वानाच्‍वनादीम्‍ह, तच्‍वकं मानय् याये बहःम्‍ह, गुम्‍हय्‌सिगु नां पवित्र खः, वय्‌कलं धयादी, “जि दक्‍वसिबय् च्‍वय् पवित्रगु थासय् च्‍वनीम्‍ह खः, तर जि पश्‍चातापी व क्‍वमिलुपिंनापं नं च्‍वनीम्‍ह खः, अले जिं क्‍वमिलुया आत्‍मां छिमित बल्‍लाकाबी, अले पश्‍चातापयागु नुगःयात नं बल्‍लाकाबी।


मगाःमचाःपिन्‍त भिंगु खँ न्‍यंकेत परमप्रभुं जितः ल्‍ययादीगुलिं परमप्रभु परमेश्‍वरया आत्‍मा जिके दु। नुगः क्‍वतुंवंपिन्‍त लाय्‌काबीत, चिना तःपिन्‍त त्‍वःताबीत व कुनातःपिन्‍त छुत्‍काराया घोषणा यायेत वय्‌कलं जितः छ्वयाहयादीगु खः।


छु थःगु हे ल्‍हातं जिं आकाश व पृथ्‍वी दय्‌कागु मखु ला? अले फुक्‍कं थथे जू वःगु मखु ला? परमप्रभुं घोषणा यानादी। “आत्‍माय् चीमि खनीपिं व नुगः ख्‍वःपिन्‍त अले जिगु वचनय् थरथर खाइपिन्‍त जिं दयां स्‍वये।


हे मनू, बांलाःगु अले भिंगु खँ वय्‌कलं छन्‍त क्‍यनादीगु दु। छपाखें परमप्रभुं छु यय्‌कादी? खःकथं ज्‍या यायेगु, मायायात यय्‌केगु, थः परमेश्‍वरलिसें क्‍वमिलु जुयाः जुयेगु।


अबलय् येशूं धयादिल – “हे परमेश्‍वर बाः, स्‍वर्ग व पृथ्‍वीया प्रभु, जिं छितः सुभाय् बी, छाय्‌धाःसा छिं थ्‍व खँ सःस्‍यू व थू धाइपिन्‍त न्‍यंका मदिसे छुं मस्‍यूपिं मस्‍तय्‌त न्‍यंकादिल।


जिगु विश्‍वासय् सुनां शंका याइ मखु, व धन्‍यम्‍ह खः।”


“छिपिं धाःसा धन्‍यपिं खः, छाय्‌धाःसा छिमिगु मिखां खं, न्‍हाय्‌पनं ता।


वय्‌कलं धयादिल – “मस्‍तय्‌त पने मते। इमित जिथाय् छ्वया हजि, छाय्‌धाःसा स्‍वर्गयागु राज्‍य थज्‍याःपिनिगु हे खः।”


वं अथे ज्‍या यानाच्‍वंगु खनाः मालिकं वयात गुलि स्‍याबास बी।


“अले जुजुं थःगु जवय् च्‍वंपिन्‍त थथे धाइ – ‘जिमि बाःनं आशिष बियातःपिं मनूत छिपिं हे खः। वा, संसार सृष्‍टि मजूनिबलय् निसें छिमित बी धकाः तयातःगु राज्‍यय् आः छिमिसं हे अधिकार या।


थथे धकाः भिंगु खँ न्‍यंकाजुल – “पश्‍चाताप या, छाय्‌धाःसा स्‍वर्गयागु राज्‍य न्‍ह्यःने थ्‍यंकः वःगु दु।”


जिं छिमित धाये – पुर्ब व पच्‍छिमं यक्‍व हे मनूत वयाः अब्राहाम, इसहाक व याकूबपिं नाप स्‍वर्गयागु राज्‍यय् च्‍वनी।


अले येशूं तंम्‍वयाः इमित धयादिल – “मस्‍तय्‌त पने मते। इमित जिथाय् छ्वया हजि, छाय्‌धाःसा परमेश्‍वरयागु राज्‍य थज्‍याःपिनिगु हे खः।


अले वय्‌कलं लिसः बियादिल – “अथे मखु, परमेश्‍वरयागु वचन न्‍यनाः व थें याइम्‍ह हे धन्‍यम्‍ह खः।”


वय्‌कलं धयादिल – “जिं छिकपिन्‍त धाये – व फरिसी स्‍वयाः थ्‍व मनू हे परमेश्‍वरया न्‍ह्यःने धर्मी ठहरय् जुयाः लिहां वन। सुनां थःत थःम्‍हं तःधंकी व चिधनी। अले सुनां थःत थःम्‍हं चिधं ताय्‌की व तःधनी।”


अय्‌जूगुलिं गथे जिमि बाःनं जितः जुजु यानादिल, जिं नं छिमित अथे हे यानाबी।


अले छिमिसं जिगु राज्‍यय् जि नाप च्‍वनाः नयेत्‍वने याये खनी। अले हानं सिंहासनय् च्‍वनाः छिमिसं इस्राएलया झिंनिगू कुलयापिं मनूतय्‌त न्‍याय याइ।”


“मगाःमचाःपिन्‍त भिंगु खँ न्‍यंकेत परमप्रभुं जितः ल्‍ययादीगुलिं परमप्रभुयागु आत्‍मा जिके च्‍वनादीगु दु। परमप्रभुं चिना तःपिन्‍त त्‍वःताबीत, कांपिन्‍त मिखां खंका बीत, अले न्‍हुत्तुन्‍हुया तःपिन्‍त थना बीत,


वय्‌कलं वयात धयादिल – “जितः खंगुलिं छं विश्‍वास यात। जितः मखंकं विश्‍वास याइम्‍ह मनू तसकं धन्‍यम्‍ह खः।”


छिमित क्‍वमिलु यायेत, छिमिगु मन स्‍वयेत अले वय्‌कःया आज्ञा मानय् याइ कि मयाइ धकाः सीकेत थुपिं पिइदँ यंकं मरुभूमिया लँपुइ परमप्रभु छिमि परमेश्‍वर न्‍ह्यलुवाः जुयाः गथे यानाः छिमित हयादिल व लुमंकि।


अथे हे तःमिम्‍ह मनू नं चीमि जुइमाःगुलिइ लय्‌ता छाय्‌धाःसा व झ्‍वाः जुयावनीगु ख्‍यलय् च्‍वंगु स्‍वां थें खः।


दुःखकष्‍ट जुयाच्‍वंबलय् नं परमेश्‍वरयाके भरोसा तयाच्‍वंम्‍ह मनू धन्‍यम्‍ह खः। अथे दुःखकष्‍ट सीधुंकाः वयात परमेश्‍वरं वय्‌कःयात माया याःपिन्‍त बी धकाः धयादीगु जीवनयागु श्रीपेच बियादी।


यःपिं दाजुकिजापिं, जिं धयागु खँ न्‍यँ – संसारय् चीमिपिन्‍त हे परमेश्‍वरं विश्‍वासय् तःमि यायेत व वय्‌कःयात माया याःपिन्‍त दुकाये धकाः धयादीगु राज्‍यय् दुकायेत ल्‍ययादीगु मखु ला?


अले व स्‍वर्गदूतं जितः धाल – “थ्‍व च्‍वयाति, चीधिकःम्‍ह भ्‍याःचायागु ब्‍याहायागु भ्‍वजय् सःतूपिं मनूत तसकं हे धन्‍यपिं खः।” वं हानं धाल – “थ्‍व फुक्‍क परमेश्‍वरयागु सत्‍य वचन खः।”


थथःगु वसः हियाः यचुसे च्‍वंक च्‍वना च्‍वनीपिं धन्‍यपिं खः। जीवनयागु सिमाय् सःगु फल इमिसं नयेखनी, अले इपिं ध्‍वाखां दुने शहरय् नं वने खनी।


छिमिसं धाःसा ‘जि तःमिम्‍ह खः, जिके माक्‍वं सम्‍पत्ति दु, उकिं जितः छुं नं माःगु मदु’ धकाः धया जुयां छु याये? तर छिपिं तसकं हे दुःख ताया च्‍वंपिं, माया वनापुसे च्‍वंपिं, चीमिपिं, कांपिं, अले पचिनांगापिं धकाः छिमिके होश मदुनि।


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ