4 अगमवक्तां धयाथकूगु थ्व खँ पूवनेत थथे जूगु खः –
हे म्ह्याय् सियोन, लय्ताया च्वँ! हे म्ह्याय् यरूशलेम तसलं हा! स्व, छिमि जुजु छिमिथाय् झायादीगु दु। वय्कः धर्मीम्ह व मुक्ति बियादीम्ह खः। वय्कः क्वमिलुम्ह खः, वय्कः गधा गया, गधाया मचा गयाः झायादीगु दु।
परमप्रभुं अगमवक्तापाखें धयादीगु खँ पूवनेत हे थथे जूवःगु खः –
छिमित सुनानं छुं धाल धाःसा छिमिसं – ‘प्रभुयात माला च्वन’ धकाः धा। अले इमिसं बिया हइ।”
अगमवक्तातय्सं धर्मशास्त्रय् च्वया थकूगु पूवनेमा धकाः हे थथे जूगु खः।” अले चेलात फुक्कं वय्कःयात त्वःताः उखेलाः थुखेलाः मदय्क बिस्युं वन।
इमिसं व गधाया मचायात वय्कःयाथाय् हयाः थःपिनिगु गा वयागु म्हय् लायाबिल। अले वय्कः गधाया म्हय् च्वनादिल।
इमिसं गधायात हयाः थःगु गा वयागु म्हय् लायाः वय्कःयात फ्यतुकल।
कन्हय् खुन्हु जुइगु छुत्काराया नखः हनेत वःपिं ग्वाः ग्वाः मनूतय्सं येशू यरूशलेमय् झायात्यंगु दु धकाः सीकल।
“हे सियोनया शहरय् च्वपिं, ग्याये मते, छिमि जुजु गधाया मचा गयाः झायाच्वंगु दु।”
