6 जिं स्यनागु सत्ययागु खँ इमिगु म्हुतुइ हे दु। इमिगु म्हुतुसिइ छुं नं मखुगु खँ मदु। इपिं जिलिसें शान्त व स्वजा जुया जुइ। अले यक्वसित पापं फहिकल।
अब्राम गुइगुदँ दुबलय् परमप्रभु अब्रामयाथाय् खनेदय्कः झाल। अले वयात धयादिल, “जि दक्व शक्ति दुम्ह परमेश्वर खः। जिं धाःथें या, अले दोष मदय्क जु।
नोआ व वया परिवारया खँ थथे दु, नोआ उगु इलय्याम्ह धर्मीम्ह व छुं दोष मदुम्ह मनू खः। व परमेश्वरं धाःथें जुइम्ह खः।
हे परमप्रभु! छिगु धार्मिकता न्ह्याबलें दयाच्वनी, अले छिं स्यनातःगु खँ सत्य खः।
छि धाःसा जिगु सतिक दी, हे परमप्रभु, अले छिगु फुक्क आज्ञा सत्य खः।
भिंम्ह मनूया म्हुतुं न्ह्याबलें ज्ञानया खँ पिहां वइ, वयागु मेचं न्ह्याबलें सत्य नवाइ।
दोष मदुम्ह मनूयात बिचाः या, अले भिंम्ह मनूयात बांलाक स्व, मिलय्चलय् जुयाच्वनिपिं मनूतय् सन्तान दइ।
थुकिं छन्त लिग्यां दइ। अले छंगु खँय् ग्यां पिज्वइ।
तर इपिं जिगु सभाय् च्वंगु जूसा इमिसं जि प्रजायात जिगु वचन न्यंकीगु जुइ। अले इमित मभिंगु लँपाखें व इमिसं यानाच्वंगु मभिंगु ज्यापाखें लित हइगु जुइ।
बुद्धि दुपिं आकाश थीगु थें थी, अले यक्वसित धर्मया लँपुइ यंकीपिं न्ह्याबलेंया लागि नगु थें थी।
जिमि प्रजा जिगु ज्ञान मदुगुलिं नाश जुल। “छिमिसं ज्ञानयात हेला याःगुलिं जिं नं छिमित थः पुजाहारीया ज्याय् तये मखु। छिमिसं थः परमेश्वरया ब्यवस्थायात त्वःतूगुलिं, जिं नं छिमि काय् म्ह्याय्पिन्त त्वःताबी।
इमिसं थः चेलातय्त हेरोदया मनूत नाप वय्कःयाथाय् छ्वल। इमिसं वनाः वय्कःयात थथे धाल – “गुरु, छि धात्थें भिंम्ह मनू खः। छिं मनूतय्त परमेश्वरयागु भिंगु लँपु जक क्यनादी। मनूतय्सं धाइ ल्हाइगु खँय् छिं च्यूताः तयामदी, छाय्धाःसा छिं ख्वाः स्वयाः खँ ल्हानामदी।
इमिसं वयाः वय्कःयात थथे धाल – “गुरुजु, छि धात्थें भिंम्ह मनू खः। छिं मनूतय्त परमेश्वरयागु भिंगु लँपु जक क्यनादी। मनूतय्सं धाइ ल्हाइगु खँय् छिं च्यूताः तयामदी, छाय्धाःसा छिं ख्वाः स्वयाः खँ ल्हानामदी। छता खँ धयादिसँ, कैसरयात झीसं कर पुले ज्यू ला कि मज्यू? कर पुले ला कि मपुले?”
इपिं निम्हं परमेश्वरया न्ह्यःने धर्मीपिं खः। इपिं व्यवस्था फुक्कं मानय् याइपिं खः। उकिं इमित छुं धायेथाय् मदु।
व मनूतय्सं वय्कःयात थथे धकाः न्ह्यसः यात – “गुरुजु, छिं खः खःगु जक नवानादी, अले भिंभिंगु जक स्यनादी धकाः जिमिसं स्यू। अले हानं छिं ख्वाः स्वयाः ज्या यानादी मखु, बरु परमेश्वरयागु सत्य लँ क्यनादी।
इमिगु मिखा चाय्का बीत, इमित खिउँथासं जलय् हयेत, अथे हे जितः विश्वास याकाः पाप क्षमा याकेत, शैतानपाखें लिगनाः परमेश्वरयाथाय् पवित्र याके हयेत जिं छन्त इमिथाय् छ्वयाच्वना।’”
इमिसं याकूबयात छिगु आज्ञा व इस्राएलयात छिगु व्यवस्था स्यनी। इमिसं छिगु न्ह्यःने नस्वाःगु गुँगू छाइ, अले होमबलि छिगु वेदीइ छाइ।
लेवी कुलया बारे वं धाल, “छिगु तुम्मीम व ऊरीम छितः यःपिं लेवीया सन्तानतय्गु ल्हातय् बियादीगु दु। छिं इमित मस्साहय् जाँचय् यानादिल, छिं इपिंलिसें मरीबाया लखय् ल्वानादिल।
इमिसं थः मांबौ, दाजुकिजापिं व मचाखाचातय्त स्वयाः अप्वः छितः तःधंकल। इमिसं छिगु वचनय् मिखा ब्वल अले छिगु बाचाया पिवाच्वन।
इमिगु म्हुतुइ मखुगु खँ धयागु मदु, इमिगु नुगः यचुसे च्वं।
एलीया काय्पिं लुच्चात खः, इमिसं परमप्रभुयात वास्ता मयाः।