6 गुलिं पुसा ल्वहंलिं दुथाय् लात। अन लाःगु पुसा बुयावःसां बँ मप्याःगुलिं याकनं हे सिनावन।
हे परमप्रभु, छिगु मिखां सत्य ममाली ला? छिं इमित कय्कादिल, अय्नं इमि नुगः मछिं मजू, छिं इमित क्वत्यलादिल, अय्नं इमिसं थःत भिंकेगु वास्ता मयाः। इमिसं थःगु ख्वाःयात ल्वहं स्वयाः छाकल। अले पस्ताय् चायेत मानय् मजू।
अले जिं इमित छगू हे मन बी। इमिके छगू न्हूगु आत्मा तयाबी। जिं इमिगु म्हं ल्वहंया नुगः लिकयाः इमित लायागु नुगः बी।
जिं छिमित छगू न्हूगु नुगः बी, अले छिमिगु दुने जिं न्हूगु आत्मा तयाबी। छिमिगु म्हं ल्वहंया नुगः लिकयाः जिं छिमित लायागु नुगः बी।
छु सलत पालूगु ल्वहँतय् ब्वाँय् वनी ला? छु सुं मनुखं अन द्वहंयात साय्काः बुँ पाली ला? तर छिमिसं न्याययात बिख व धार्मिकताया फलयात खाइका ब्यूगु दु।
ल्वहं दुथाय् लाःगु पुसा परमेश्वरयागु वचन न्यनाः लय्लय्तायाः विश्वास याइपिं मनूत खः। अय्नं वचन इमिगु दुनुगलय् थ्यंक दुहां मवंगुलिं इमिसं छुं ई तक जक विश्वास याइ। दुःखकष्ट वयेवं इमिसं विश्वास यायेगु त्वःताछ्वइ।
“छम्ह मनू बुँइ पुसा ह्वः वन। वं पुसा ह्वःबलय् गुलिं गुलिं पुसा लँय् नं लात, अले अन लाःगु पुसा मनूतय्सं न्हुल। झंगःतय्सं नं वयाः नयाबिल।
अले हानं गुलिं पुसा कंमा दुथाय् लात। कंमा तःमा जुया वःबलय् अन लाःगु पुसा थाहां वये मफुत।
थथे धयातःगु हे दु – “थौं छिमिसं परमेश्वरयागु सः ताल धाःसा छिमि तापाःबाज्यापिन्सं थें छिमिसं वय्कःयात मभिंकाः थःगु नुगः छाके मते।”