51 छेँय् थ्यंकाः वय्कलं पत्रुस, यूहन्ना, याकूब व सीम्ह मचाया मां बौयात जक मचा दुथाय् दुत यंकादिल। मेपिं सुयातं दुकयामदी।
व क्वथा दुने दुहां वन, अले उपिं निम्ह जक दुने दुहां वनाः वं खापा तिल अले परमप्रभुयात प्रार्थना यात।
व चिल्लाय् दनाः हाली मखु, वा तसकं हाली मखु अले वं लँय् थःगु सः न्यंका जुइ मखु।
वय्कलं पत्रुस, याकूब व यूहन्नायात जक ब्वना यंकादिल। उबलय् वय्कलं तसकं हे नुगः मछिंकाः दिक्क जुयादिल।
थुकथं ल्यःपिं थुपिं खः – सिमोन, गुम्हय्सिगु नां वय्कलं पत्रुस तयादिल, वया दाजु अन्द्रियास अले याकूब व यूहन्ना, फिलिप व बारथोलोमाइ,
थ्व न्यनाः वय्कलं याइरसयात थथे धयादिल – “ग्यानादी म्वाः, छिं विश्वास जक यानादिसँ। छिकपिनि म्ह्याय् म्वाइ।”
अन च्वंपिं फुक्कं मचा सीगुलिं नुगःपा दादां ख्वयाच्वन। वय्कलं इमित धयादिल – “ख्वये मते। मचा सीगु मखु, न्ह्यः वय्काच्वंगु खः।”
अथे धयादीगु च्यान्हु दय्काः पत्रुस, यूहन्ना व याकूबयात ब्वनाः येशू पर्वतया च्वय् प्रार्थना याः झाल।
अले वं इपिं फुक्कसितं पिने छ्वयाः पुलिं चुयाः प्रार्थना यात। प्रार्थना याये धुंकाः सीम्हय्सिथाय् स्वयाः धाल “तबीता, दना वा।” अले वं मिखा चाय्कल, पत्रुसयात खनाः व फ्यतुत।