23 वँवं हे वय्कः न्ह्यः वय्कादिल। थुबलय् हे समुद्रय् तसकं ग्वःफय् वल। अले नांचाय् लः जाया वयाः इपिं दुबय् जुइन।
हे हाबलासा व प्वँ, च्वापु व सुपाँय्, वय्कःया वचन मानय् याइगु वानापं वइगु वाफय्।
हे परमप्रभु दनादिसँ! छि छाय् द्यनाच्वनादिया? दनादिसँ! जिमित सदांया लागि त्वःतादी मते।
“हे दुःखय् लानाच्वंम्ह, ग्वःफसं पुइकाः छ्वावाःम्ह अले सान्त्वना काय् मखंगु शहर, स्व, जिं फिरोजाया थीनं छन्त दय्के, नीरं छंगु जग स्वने।
छन्हु येशू गनेसरेत धाःगु समुद्र सिथय् दना च्वनादीबलय् ग्वाः ग्वाः मनूत धित्तुधिनाः परमेश्वरयागु वचन न्यनेत वय्कःयाथाय् वल।
छन्हु येशू चेलात नाप नांचाय् च्वनादिल। अले इमित धयादिल – “झीपिं समुद्रया पारिइ वनेनु।” अले इमिसं नांचा न्ह्याकल।
अले जिपिं एशियाय् थीथी थासय् जुयाः वनेत्यंगु एड्रामिटेनोसयागु लःजहाजय् च्वनावना। जिपिं नाप माकेडोनियाय् च्वंगु थेसलोनिके शहरं वःम्ह अरिस्तार्खस धाःम्ह मनू नं दु।
जिपिं जक छाय् न्ह्याबलें खतराय् लाना च्वनेगु?
झी दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी झी बमलाइबलय् छुं याये मफुम्ह मखु, बरु झीत थें वय्कःयात नं फुक्क खँय् शैतानं जाँचय् यात, अय्सां वय्कलं पाप यानामदी।