43 वं लिसः बिल – “जिं स्वयेबलय् ला अप्वः दां त्याये कयातःम्ह मनुखं याइ।” अले वय्कलं वयात धयादिल – “छं ठीक धाल।”
जुजुयात व मनू खनाः दया वनाः वं वयागु त्यासा फुक्कं माफ यानाबिल।”
वयागु थज्याःगु बुद्धिं जाःगु लिसः न्यनाः वय्कलं धयादिल – “छ परमेश्वरयागु राज्यं तापाः मजू।” उबलय् निसें वय्कःयाके सुनानं छुं हे न्यं वये मछाल।
वय्कःपिं वँवं लँय् लाःगु छगू गामय् थ्यन। व गामय् च्वंम्ह मार्था धाःम्ह छम्ह मिसां वय्कःपिन्त थःगु छेँय् यंकल।
इपिं निम्हय्सिनं नं दां पुले मफुगुलिं साहुनं निम्हय्सितं फुक्क दां माफी बियाछ्वत। आः इपिं निम्ह मध्ये साहुयात सुनां अप्वः माया याइ थें च्वं, धा सा?”
अले वय्कलं मिसायात क्यनाः सिमोनयात धयादिल – “छं थ्व मिसायात म्हस्यू ला? जि छंगु छेँय् वयाबलय् तुति सिलेत लः तक नं मब्यू। वं ख्वबि हाय्काः जिगु पालि सिलाः थःगु सं हुयाबिल।
“अय्जूगुलिं जिं छितः धाये – वं याःगु यक्व पाप क्षमा जूगुलिं वं यक्व माया यात। सुयागु कम जक पाप क्षमा जुइ, वं कम हे जक माया याइ।”