29 थ्व न्यनाः फुक्क मनूतय्सं व कर काइपिं मनूतय्संनापं यूहन्नायापाखें बप्तिस्मा कयातःगुलिं परमेश्वर सत्य खः धकाः सीकल।
हे परमेश्वर, छिं मभिं धकाः धयादीगु ज्या हे जिं यानागु दु, जिं छिगु विरोधय् जक पाप यानागु दु, उकिं छिं जिगु न्याय यानादीगु पाय्छि जू अले जितः दोषी ठहरय् यानादीगु पाय्छि ताय्के।
थःत माया याइपिन्त जक माया यानाः छु सिरपाः कायेखनी? थथे ला कर काइपिन्सं नं याः।
मनूतय्पाखें काःगु धाल कि मनूतय्सं झीत ल्वहँतं कय्का स्याइ, छाय्धाःसा फुक्कसिनं यूहन्नायात अगमवक्ता धकाः मानय् यानातःगु दु।”
कर काइपिं मनूत नं बप्तिस्मा कायेत वयाथाय् वल। इमिसं नं थथे धकाः न्यन – “गुरुजु, जिमिसं छु यायेगु लय्?”
“जिं छिमित धात्थें धाये – यूहन्ना स्वयाः तःधंम्ह मनू मेम्ह मदु। अथेसां परमेश्वरयागु राज्यया दक्वसिबय् चिधंम्ह मनू नं व स्वयाः तःधं जुइ।”
परमेश्वरयागु बुद्धि दुम्हय्सिनं हे वय्कःयागु बुद्धियात नाला काइ।”
वं प्रभुयागु खँ बांलाक सय्का सीका तःगुलिं दुनुगलंनिसें येशूयागु खँ खःकथं स्यना जुयाच्वंगु खः। अय्नं वं यूहन्नायागु बप्तिस्मायागु खँ जक स्यू।
अले वं धाल – “अय्सा छिमिसं सुयापाखें बप्तिस्मा कयाः लय्?” इमिसं धाल – “यूहन्नायापाखें कयागु।”
परमेश्वरयागु धार्मिकतायात थुइके सीके मफुगुलिं इमिसं थःपिनिगु हे धार्मिकतायात दय्केत स्वल। अय्जूगुलिं इपिं परमेश्वरयागु धार्मिकताया अधीनय् मच्वं।
परमेश्वरया दास मोशां च्वयातःगु म्ये व चीधिकःम्ह भ्याःचायागु छपु म्ये इमिसं थुकथं हाल – “दक्वसिबय् तःधंम्ह व शक्ति दुम्ह परमप्रभु परमेश्वर, छिं यानादीगु ज्या तसकं तःधं व अजू चायापु। जाति जातिया जुजु, छिगु लँपु सत्य व पाय्छि जु।
अले लःयागु बिचाः याइम्ह दूतं थथे धाःगु जिं ताल – “हे पवित्रम्ह परमेश्वर, न्हापांनिसें दीम्ह, आः नं दीम्ह छि हे खः। छिं न्याय यानादीगु तसकं पाय्छि जू।
अदोनी-बेजेकं धाल, “ल्हाः व तुतियागु बुरापतिं ध्यंपिं न्हयेम्ह जुजुपिन्सं जिगु टेबुलया तःलय् चिप मुनीगु। जिं इमित गथे यानागु खः परमेश्वरं जितः अथे हे यानादीगु दु।” इमिसं वयात यरूशलेमय् हल, अले व अन हे सित।