27 थ्वयागु खँ धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “‘जिं जिम्ह दूतयात छंगु न्ह्यः न्ह्यः छ्वयाबी। वं हे छंगु निंतिं लँ दय्काबी।’
सुं छम्हय्सिनं थथे धकाः हाला हःगु सः ताये दइ, “मरुभूमिइ परमप्रभुयात लँ ब्यु, झिजांमिजां दंगु थासय् झी परमेश्वरयात लँ छिंकाब्यु।
दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं थथे लिसः बियादी – “स्व! जिं जिम्ह दूतयात जिगु न्ह्यःने न्ह्यःने लँपु तयार यायेत छ्वयाहये। अले छिमिसं मालाच्वंम्ह प्रभु आकाझाकां थःगु देगलय् झायादी। छिमिसं यय्कूम्ह बाचाया दूत धात्थें झायादी।”
थ्वयागु खँ धर्मशास्त्रय् थथे च्वयातःगु दु – “‘जिं जिम्ह दूतयात छंगु न्ह्यः हे छ्वयाबी। वं हे छंगु निंतिं लँ दय्काबी।’”
यशैया अगमवक्तां थथे च्वयातःगु दु – “परमेश्वरं धयादिल – ‘स्व, जिं जिम्ह दूतयात छंगु न्ह्यः न्ह्यः छ्वयाबी। वं हे छंगु निंतिं लँ दय्काबी।’
छ नं, जिमि काय्, दकलय् तःधंम्ह परमेश्वरया अगमवक्ता धकाः छन्त धाइ। उकिं छ प्रभुया न्ह्यः वय्कःयात लँ छिंकेत वनीम्ह जुइ।
धात्थें छिपिं छु स्वः वनापिं? अगमवक्तायात स्वःवनागु ला? खः, जिं धाये – यूहन्ना अगमवक्ता स्वयाः यक्व तःधं।
“जिं छिमित धात्थें धाये – यूहन्ना स्वयाः तःधंम्ह मनू मेम्ह मदु। अथेसां परमेश्वरयागु राज्यया दक्वसिबय् चिधंम्ह मनू नं व स्वयाः तःधं जुइ।”
अले वं धाल – “यशैया अगमवक्तां धाःथें जि परमप्रभुया निंतिं लँ छिंकाब्यु धकाः मरुभूमिइ हाला जुइम्हय्सिया सः खः।”