14 लिक्क झायाः वय्कलं कूताः थियादिल। सी क्वबिया वःपिं मनूत तक्क दित। वय्कलं धयादिल – “बाबु दँ।”
अनंलि स्वकः एलियां व मिजं मचाया च्वय् थःगु म्ह तिल्ल प्यंकल अले थथे प्रार्थना यात, “हे परमप्रभु जिमि परमेश्वर! थ्व मचायात हाकनं म्वाकादिसँ।”
परमप्रभुं एलियाया प्रार्थनाया लिसः बियादिल। मचां सासः ल्हात अले मचा म्वात।
अथे हे सीमानिम्ह मनू नं ग्वतुली, अले गुबलें दनी मखु, गुबलय् तक आकाशत न्हनावनी मखु। मनूत दनी मखु अथवा थःगु न्ह्यलं इपिं हाकनं दनी मखु।
मनू सीधुंकाः व हाकनं म्वाइ ला? जिगु दुःखया ई न्ह्याक्व हे ताहाकःगु जूसां जिगु छुत्कारा मजुतले जि पिया हे च्वने।
वय्कलं धयादिसेंलि संसारया सृष्टि जुल। वय्कःया उजं दयेवं फुक्कं खनेदयावल।
छिकपिनि सिनावनेधुंकूपिं मनूत हाकनं म्वाना वइ। इमिगु म्ह म्वानाः दना वइ। थथःगु सीगालय् द्यनाच्वंपिं फुक्कं दना वइ अले लसतां म्ये हाली। तसकं थीगु सुतिं बँयात बांलाःकु थें परमप्रभुं न्हापा सिनावंपिन्त हाकनं म्वाकादी।
वय्कलं सीम्ह मचायागु ल्हाः ज्वनाः धयादिल – “तालिथा कूमि!” थुकिया अर्थ खः – “नानी, दना वा!”
व मिसायात खनाः प्रभुयात माया वन। अले स्वये मफयाः वय्कलं धयादिल – “ख्वये मते।”
अले ला सीम्ह मनुखं दनाः न्ववात। अले वय्कलं वयात वया मांयात लःल्हाना बिल।
थ्व खँ यहूदिया जिल्लाय् फुक्कभनं व लिक्क लिक्क लाःगु गांगामय् बय्बय् जुल।
वय्कलं धयादिल – “सीम्ह म्वाकीम्ह व जीवन बीम्ह जि हे खः। जितः विश्वास याःम्ह मनू सीसां म्वाना वइ।
गथे बाःनं सीपिन्त म्वाकाः जीवन बियादी, अथे हे काय्यात यःपिन्त नं काय्नं जीवन बियादी।
“जिं छिमित खःगु खँ धाये – ई वयाच्वंगु दु, अले व ई थ्व हे खः – सीपिन्संनापं परमेश्वरया काय्यागु सः ताइ, अले सुनां न्यनी, इपिं म्वाइ।
थ्व हे खँ थथे च्वयातःगु दु – “जिं छन्त यक्व जात जातिया अबु याये धुन।” अब्राहामं विश्वास यानाच्वंम्ह परमेश्वरं व झी अबु धकाः स्यू। परमेश्वरं सीम्हय्सित हानं म्वाके फु, अले द हे मदुगु चिज नं दय्कादी फु।
थुमिसं दुनें दुनें याना जूगु ज्याखँ ला धायेत तकं मछा।