9 अबलय् हे प्रभुया छम्ह दूत इमिथाय् खनेदय्कः वल। प्रभुयागु जः अन छचाःखेलं न्यन। इपिं फुक्कं ग्यानाः थरथर खात।
पुजाहारीतय्सं अन सुपाँय् दुगुलिं सेवा याये मफुत, छाय्धाःसा परमप्रभुया महिमां देगः जाःगु दु।
हारूनं इस्राएलया फुक्क खलःयात थथे धयाच्वंबलय् इमिसं मरुभूमिपाखे स्वल। अन सुपाँचय् परमप्रभुया महिमा खने दयाच्वन।
अले सुथय् छिमिसं परमप्रभुया महिमा खनी, छाय्धाःसा परमप्रभुयागु विरोधय् छिमिसं याःगु कचकच वय्कलं न्यनादीगु दु। जिपिं सु खः धकाः छिमिसं जिमित कचकच यायेत?”
व लिली स्वां थें चक्कना ह्वइ। व तसकं लय्ताइ अले तसलं म्ये हाली, अले वयात लेबनानया गौरव, कर्मेल व शारोनया एेश्वर्य बिइ। इमिसं परमप्रभुया महिमा व झी परमेश्वरया एेश्वर्य खनी।
अनंलि परमप्रभुया महिमा खने दइ, संसारया फुक्क मनूतय्सं छक्वलं व खनी, छाय्धाःसा परमप्रभुया म्हुतुं हे थथे धयादीगु खः।”
“हे यरूशलेम दँ! छाय्धाःसा छंगु जः वये धुंकल! अले परमप्रभुया महिमा छंके खनेदः वःगु दु।
उकिं जि दनाः मैदानय् वना। कबार खुसिया सिथय् जिं खनागु परमप्रभुया महिमा अन नं खने दु। अले जि बँय् भ्वसुला।
योसेफं थथे बिचाः यानाच्वंबलय् वयात म्हगसय् प्रभुया छम्ह स्वर्गदूतं वयाः थथे धाल – “दाऊदया सन्तान योसेफ, मरियमयात ब्याहा यायेत ग्याये मते। पवित्र आत्मापाखें वया प्वाथय् दुगु खः।
स्वर्गदूतं व हे बिया मछ्वःनिम्ह मिसायाथाय् वनाः थथे धाल – “अय् मरियम, परमप्रभुं छन्त दया माया यानादीगु दु। परमप्रभु छ नाप दी।”
चान्हय् अनं लिक्क लाःगु ख्यलय् फैजवाःत फैचात पिवाः च्वनाच्वन।
अय्जूगुलिं इपिं वातां च्वनाच्वंबलय् तसकं थीगु वसतं फिनातःपिं निम्ह मनूत इमिगु लिक्क दं वल।
यशैयां येशू तसकं तःधं धकाः सीकाः वय्कःयागु खँ थुकथं धाःगु खः।
अबलय् हे प्रभुयाम्ह छम्ह स्वर्गदूत अन खनेदय्कः वल। अले अन झल्ल च्वन। स्वर्गदूतं पत्रुसयात म्हय् गिलिगिलि यानाः “याकनं दँ” धकाः थन। पत्रुसया ल्हातय् चिनातःगु सिखः ब्यनाः कुतुंवन।
जिं आराधना यानाच्वनाम्ह जिम्ह परमेश्वरया छम्ह स्वर्गदूतं म्हिगः चान्हय् वयाः जितः थथे धाल –
उखुन्हु हे चान्हय् प्रभुया स्वर्गदूतं झ्यालखानायागु लुखा चाय्काः इमित पित ब्वना हयाः थथे धाल –
थुकथं झीगु ख्वाः उलातःगुलिं प्रभुयागु जलं झल झल थिनाच्वंगु दु। प्रभुयागु जलं झीपिं नं न्हियान्हिथं प्रभु थें जुइत छगू जलं मेगु जलय् हिला वनाच्वनागु दु।
“खिउँथासं जः थिनावइ” धकाः धयादीम्ह परमेश्वरं हे जिमिगु मनय् नं जः खय्कादिल। उकिं येशू ख्रीष्टया न्ह्यःने झीत परमेश्वरया महिमा व ज्ञान गुलि तःधं धकाः ध्वाथुइक क्यनेत थथे यानादीगु खः।
थ्व तसकं तःधंगु गुप्ति खँ खः धकाः झीसं स्यू – वय्कः झी थें मनू जुयाः झाल, आत्मायापाखें वय्कः धर्मी ठहरय् जुल। स्वर्गदूततय्सं वय्कःयात खंकल, जात जातियापिन्त वय्कःयागु खँ न्यंकल, संसारय् च्वंपिन्सं वय्कःयात विश्वास यात, अले वय्कःयात तःधंकाः स्वर्गय् तुं थत यंकल।
उबलय् तसकं ग्यानापुसे च्वंगुलिं मोशांनापं थथे धाल – “जि ला ग्यानाः थरथर हे खात।”
थुलि जुइ धुंकाः जिं स्वर्गं क्वहां वयाच्वंम्ह मेम्ह स्वर्गदूतयात खना। व स्वर्गदूतयाके तःधंगु अधिकार दु। वयागु जलं पृथ्वी हे झल्लल थित।
अनं लिपा जिं तःधंगु तुयुगु सिंहासन व उकी फ्यतुना च्वंम्हय्सित खना। वय्कःयात खनाः आकाश व पृथ्वी मदयावन। अले इमित च्वनेत गनं हे थाय् मन्त।