2 वय्कलं धयादिल – “छगू शहरय् परमेश्वर खनाः मग्याःम्ह, अले मनूतय्त वास्ता तकं मयाइम्ह छम्ह न्यायाधीश दु।
धर्मी मनूतय्सं चीमिपिं मनूतय्त गुकथं थकायेगु धकाः बिचाः याइ। दुष्ट मनूतय्त थुकिया च्यूताः तकं दइ मखु।
मू लँ झिजांमिजां दंगु दु, लँय् जुइपिं सुं नं मदु। सन्धि त्वाथूगु दु, साक्षीयात हेला याःगु दु। सुं नं मनूतय्त हनाबना याःगु मदु।
व हे शहरय् छम्ह भाःत सीधुंकूम्ह मिसा नं दु। व मिसां न्ह्याबलें वयाः वयात थथे धाइगु जुयाच्वन – ‘जितः क्वत्यलातःपिनिगु न्ह्यःने न्याय यानादिसँ।’
स्वन्हु प्यन्हु तक ला वं वयात आलताल यानाः वास्ता हे मयाः। लिपा वं मनं मनं थथे धाल – ‘परमेश्वर खनाः जि मग्याः, अले मनूतय्त नं जिं वास्ता मतया।
“अय्जूगुलिं क्यब थुवालं थथे मतिइ तल – ‘आः जिं छु यायेगु? हानं छकः जि यःम्ह काय्यात हे इमिथाय् छ्वया स्वये, जिम्ह काय्यात ला इमिसं हनाबना तइ।’
झीत बुइका तःम्ह अबुं न्वाःथें झीपिं च्वना, उकिं झीसं वय्कःयात मानय् याना। छु झीसं झीत आत्माय् बुइकादीम्ह बाःयागु खँ झन अप्वः न्यने म्वाः ला?