3 “अले वं बिचाः यात – ‘आः जिं छु यायेगु? मालिकं जितः ज्यां लिकयाबी न। बुँ पाः जुइ जिं मफु, अले फ्वं जुइत मछाः।
अले हामान दुने दुहां वल, जुजुं वयात धाल, “जिं छम्ह मनूयात हनेगु इच्छा दु, वयात गुकथं हनेमालि?” अले हामानं थःगु मनय् थथे बिचाः यात, “जुजुं सुयात हनेगु इच्छा यात जुइ? जि हे ला खनि?”
अल्छी मनूतय्सं न्ह्याक्व मनंतुंसां पूवनी मखु। मेहनत याइपिन्सं न्ह्याक्व मनंतुंसां पूवनी।
अल्छीतय्गु लँय् कंया कं जक दइ, भिंपिनिगु लँ धाःसा मू लँ खः।
अल्छीम्ह मनू नाश यानाजुइम्ह मनू थें खः।
अल्छीत न्ह्यलं जक ब्वानाच्वनी, अल्छीत प्वाः द्यांलाकाः च्वनेमाली।
अल्छी मनुखं इलय् पी मखु, अले लयेगु इलय् वं माली अय्नं वयात छुं हे दइ मखु।
च्यःतय्त मचांनिसें हे इमिसं धाःधाःगु बियातल कि लिपा इमिसं छिमिगु फुक्कं लाका काइ।
सजाँयया दिं व तापाकं वइगु आपत विपत वइबलय् छिमिसं छु यायेगु? छिपिं ग्वाहालिया निंतिं गन वनेगु? छिमिगु धन-सम्पत्ति गन त्वःतावनेगु?
अगमवक्तातय्सं मखुगु अगमवाणी यानाच्वंगु दु, पुजाहारीतय्सं इमिगु थःगु हे अधिकारं शासन यानाच्वंगु दु, जिमि मनूतय्सं थथे जुइगु हे यय्की। तर लिपतय् छिमिसं छु यायेगु?”
छिमित क्वःछिनाबियातःगु नखःचखःया दिं परमप्रभुयात हनाबना यायेत छिमिसं छु यायेगु?
“बहनी जुइकाः दाखक्यबया थुवालं ज्यामि नायःयात धाल – ‘ज्यामितय्त सःताः दकलय् लिपा वःपिंनिसें छसिकथं ज्याला ब्यु।’
अले वय्कःपिं यरीहो थ्यंकः झाल। येशू अनं चेलात व यक्व मनूत नाप झायेत्यंबलय् लँय् छथाय् तिमैया काय् बारतिमै धाःम्ह छम्ह कांम्ह फ्वगिं च्वनाच्वन।
अले वं मनं मनं बिचाः यात – ‘अन्न ला तयां तयेथाय् हे मन्त, आः जिं छु यायेगु?’
अले वं वयात सःताः धाल – ‘छं मखु थें यानाच्वन धकाः धाःगु खँ खः ला कि मखु? आवंनिसें छं जिथाय् ज्या याये म्वाःल। जितः हिसाब बुझय् याये हजि।’
वयागु ध्वाखाय् कै जक दुम्ह लाजरस धाःम्ह छम्ह फ्वगिंयात तयेहया तःगु दु।
“छन्हु व फ्वगिं सित, अले स्वर्गदूततय्सं वयात ब्वना यंकाः अब्राहाम दुथाय् तये यंकल। छन्हु व तःमिम्ह मनू नं सित, अले वयात थुनाबिल।
गथे याःसा जितः ज्यां लिकाये धुंकाः नं मनूतय्सं थःगु छेँय् दुकाइ, व जिं लुइके धुन।’
स्वन्हु प्यन्हु तक ला वं वयात आलताल यानाः वास्ता हे मयाः। लिपा वं मनं मनं थथे धाल – ‘परमेश्वर खनाः जि मग्याः, अले मनूतय्त नं जिं वास्ता मतया।
अले वयागु जःखः च्वंपिं व वयात न्हापांनिसें फ्वनाच्वंगु खंपिन्सं थथे धाल – “थ्व व हे फ्वगिं, मखु ला?”
देगलय् वइपिन्के फ्वनाः नयेमा धकाः छम्ह बूसांनिसें लंग्राम्ह मनूयात न्हिं न्हिं लुकुं छिना हयाः देगःयागु “बांलाः” धाःगु ध्वाखाय् तये हइगु जुयाच्वन।
आः दनाः शहरय् हुँ, अन हे छन्त यायेमाःगु ज्या कनी।”
छिपिं मध्ये गुम्हं गुम्हय्सिनं थःम्हं ज्या मयासें मेपिनिगु ज्याय् जक ल्हाः तयाः सना जुयाच्वन धयागु खँ न्यनाः थथे च्वयाच्वनागु खः।