11 अले वय्कलं हानं उखान छुनादिल – “छम्ह मनूया निम्ह काय्पिं दु।
स्व! रेकाबया काय् योनादाबया वंशयात गुगु आज्ञा इमि पुर्खातय्सं ब्यूगु खः व इमिसं पालन यात, तर थ्व प्रजां जिगु आज्ञा पालन याःगु मदु।’
जिं छिकपिन्त धाये – अथे हे परमेश्वरयापिं स्वर्गदूतत नं पश्चाताप याःम्ह छम्ह पापी खनाः लय्लय्ताइ।”
छन्हु कान्छाम्ह काय्नं थः अबुयात थथे धाल – ‘बाः, जितः जिगु अंश बियादिसँ।’ अले अबुम्हय्सिनं निम्ह काय्पिन्त अंश इनाबिल।