1 अबलय् हे छथ्वः मनूतय्सं वयाः येशूयात थथे धाल – “परमेश्वरयात बलि बियाच्वंबलय् पिलातसं गालीलीतय्त स्याकल। अले इमिगु हि व बांयागु हि नाप ल्वाकछ्याना बिल।”
“स्वयादिसँ! हे परमप्रभु, बिचाः यानादिसँ! सुयात छिं थज्याःगु दुःखकष्ट बियादीगु दु धकाः? छु मिसातय्सं थःगु गर्भया फल, व थःम्हं बुइका तःपिं मस्तय्गु ला नयेगु ला? छु पुजाहारीत व अगमवक्तात परमप्रभुया पवित्र देगलय् हे स्याइगु?
वयां लिपा मनूतय्गु ल्याःचाः काःगु इलय् गालीलयाम्ह यहूदा धाःम्हं नं अथे हे यानाः थःगु ल्यूल्यू मनू तया जुल। वयात नं स्यानाबिल। अले वया मनूत उखेलाः थुखेलाः मदयावन।