5 मोशां उजं ब्यू थें इमिसं फुक्क ज्वलं नापलायेगु पालया ध्वाखाय् हल, अले फुक्क मनूत परमप्रभुया न्ह्यःने दं वल।
थुकथं दाऊदं इस्राएलीयापिं सकल मनूतय्त बाचाया सनू उकिया लागि वं दय्कूगु थासय् हयेत यरूशलेमय् सःतल।
अबलय् इपिं सकल मनूत छप्पँ जुयाः लः ध्वाखाया न्ह्यःनेया चुकय् मुन। अले इमिसं परमप्रभुं इस्राएलीतय्त बियादीगु मोशाया व्यवस्थायागु सफू हयेत शास्त्री पुजाहारी एज्रायात इनाप यात।
अले मोशां इमित परमेश्वरयात नापलाकेत छाउनीं पिने ब्वनाहल। अले इपिं पर्वतया क्वय् दनाच्वन।
अले मेलबलिया लागिं छम्ह द्वहं व छम्ह भ्याःचा, चिकनं बुलातःगु अन्नबलि नापं परमप्रभुयाथाय् बलिया लागिं हजि। छाय्धाःसा परमप्रभु थौं छिमिथाय् खनेदय्कः झाइ।’”
मोशां धाल, “परमप्रभुं उजं बियादीगु छिमिसं यायेमाःगु ज्या थ्व हे खः गुकिं यानाः परमप्रभुया महिमा छिमिथाय् खनेदइ।”
मिजं व मिसा, मस्त व छिमि शहर दुने च्वनाच्वंपिं परदेशीत फुक्कसित मुंकि, अले इमिसं न्यनाः परमप्रभु छिमि परमेश्वरया भय कायेगु व थ्व व्यवस्थाया फुक्क वचन बांलाक मानय् यायेगु सय्केमाः।