21 मोशां उजं ब्यू थें वं ह्याकुला व जव खम्पाया लाफः नापं संकाः परमप्रभुया न्ह्यःने संकाबीगु बलिकथं छाल।
व फुक्कं हारून व वया काय्पिनिगु ल्हातय् तयाब्यु। अले परमप्रभुया न्ह्यःने संकाबीगु बलिकथं देछा।
वय्कलं धयादिल, “छ जिमि दास इस्राएल खः। जिं छंके जिगु गौरव क्यनाबी।”
अथे सीम्ह व जंगली पशुतय्सं स्याःम्ह पशुया दाः मेगु ज्याय् छ्योसां ज्यू तर छिमिसं व नये मज्यू।
छिपिं न्ह्याथाय्सं च्वंसां पशुपंक्षीया हि गुबलें नये मज्यू।
वं ह्याकुलाया द्यःने तल। दाः जुक्व वेदीइ छ्वय्कल।
अबलय् लाक्क हे छक्कलं मेपिं स्वर्गदूततय्गु छपुचः खनेदत। इपिं फुक्कसिनं थथे धकाः म्ये हालाः परमेश्वरयागु जयजय यात –
नवाइम्हय्सिनं परमेश्वरयागु खँ जक नवाना जुइमाः। कर्पिन्त ग्वाहालि यानाजुइपिन्सं परमेश्वरं बियादीगु बलं फक्व ग्वाहालि याना जुइमाः। येशू ख्रीष्टयापाखें छिमिसं फुक्क ज्यां परमेश्वरयात तःधंका जुइमाः। परमेश्वर न्ह्याबलें तःधना च्वनेमा। आमेन।