2 “इस्राएलीतय्त थथे धा, ‘परमप्रभुं याये मते धयादीगु ज्याखँ मसीकं सुनानं पाप यात धाःसा वं थथे यायेमाः,
अले अबीमेलेकं अब्राहामयात सःताः न्यन, “छं जिमित छु यानागु? जिं छंगु छु स्यंकागु दु धकाः जितः व जिगु देशयात थपाय्धंगु द्वपं बीत्यनागु? छं जितः याये मज्यूगु ज्या यात।
वाःमचायेक जूगु पापयात सुनां खनी? हे परमप्रभु! थथे वाःमचायेक जूगु पापपाखें जितः क्षमा यानादिसँ!
चायेक चायेकं जुइगु पापपाखें नं जि दासयात तापाक तयादिसँ। थुमित जितः त्याके बियादी मते अले जि छुं दोष मदुम्ह जुइ। अले जि तःधंगु पापं मुक्त जुइ।
छं नवाःगु खं छन्त पाप मलाकेमा, अले देगःया दूतयात, “जिं यानागु भाकल भूल जुल,” धकाः धाये म्वालेमा। छं नवाःगु कारण परमेश्वर तंम्वयाः छाय् छंगु ल्हाःया ज्यायात नाश याके बीगु?
“‘तर सुं मनुखं मसीकं पवित्र वस्तुं नल धाःसा वं उकियागु न्याब्वय् छब्व तनाः उकियात पवित्र देछाकथं पुजाहारीयात बीमाः।
परमप्रभुं मोशायात धयादिल,
“‘इस्राएलया फुक्क मनूतय्सं परमप्रभुं याये मते धयादीगु ज्याखँ मसीकं यात धाःसा इमिसं थथे यायेमाः –
“‘सुं नायलं मसीकं परमप्रभु वया परमेश्वरं याये मते धयादीगु ज्याखँय् पापयात धाःसा वं थथे यायेमाः।
“‘खलःयाम्ह सुनानं मसीकं परमप्रभुं याये मते धयादीगु ज्याखँ यात धाःसा वं थथे यायेमाः।
आकाझाकांय् लानाः मनू स्यानाः बिस्युं वःपिन्त तयेत शरण बीगु शहर ल्य।
थः जःलाखःलायात मसीसें वा ईख मदुसें स्यानाब्यूम्ह मनू बचय् जुइत अन बिस्युं वनेगु बारे थज्याःगु नियम दु।
न्हापा जिं प्रभुयात विश्वास मयानानिबलय् निन्दा यायेगु, वय्कःयात विश्वास याइपिन्त लिइगु व वय्कःयात क्वह्यंका जुइगु याना, तर जिं थुपिं मसीकं व अविश्वासय् यानागुलिं परमेश्वरं जितः दया यानादिल।
थज्याःम्ह पुजाहारीं थः नं बमलाःम्ह जूगुलिं मस्यूपिं व मखुगु लँय् जुइपिंनाप नं क्वमिलु जुयाः खँ ल्हाये फइ।
दुने च्वंगु महा-पवित्रगु थासय् दँय् छकः दकलय् तःधंम्ह पुजाहारी जक थःगु व मेपिनिगु मसीकं याःगु पापयागु निंतिं हि छायेत दुहां वनी।
व हे छप्वाः म्हुतुं सुवाः नं बीगु, अले सराः नं बीगु याइ। यःपिं दाजुकिजापिं, थथे छता याये मते।
तर थः बौनं मनूतय्त पाफय्कूगु खँ जोनाथनं ताःगु हे मदु। वयाके दुगु कथि च्वकां हा प्वलय् सुयाबिल। अले वं थःगु ल्हाः ल्ह्वनाः म्हुतुइ यंकाः नल। अनंलि वया म्हय् बल वःगु वं सीकल।