2 व मनुखं थःगु ल्हाः पशुया छेनय् तयेमाः। अले व देछाःम्ह बलियात नापलायेगु पालया ध्वाखाय् पालाः स्यायेमाः। अले हारूनया पुजाहारी काय्पिन्सं बलिया हि वेदीइ जःखः छ्वाकेमाः।
“अनं लिपा व द्वहंचा नापलायेगु पालया ध्वाखाय् हजि, अले हारून व वया काय्पिन्सं द्वहंचाया छेनय् थथःगु ल्हाः तयेमाः।
अले व द्वहंचायात परमप्रभुया न्ह्यःने नापलायेगु पालया ध्वाखाय् बां ब्यु।
“छं छम्ह भ्याःचा नं का, अले हारून व वया काय्पिन्सं चिधिकःम्ह भ्याःचायागु छेनय् थथःगु ल्हाः तयेमाः।
व भ्याःचायात स्यानाः वयागु हि वेदीया जःखः छ्वाकाब्यु।
“छं मेम्ह छम्ह भ्याःचा का, अले हारून व वया काय्पिन्सं भ्याःचायागु छेनय् थथःगु ल्हाः तयेमाः।
झीपिं फुक्कं फैत थें लँ तनाच्वंपिं खः। झीपिं फुक्क थःगु हे लँय् वनाच्वना, अले परमप्रभुं वयाके झीगु फुक्क अधर्म तयादीगु दु।
वं परमप्रभुया न्ह्यःने वेदीया उत्तरपाखे छाःम्ह पशुयात पालाः स्यायेमाः, अले हारूनया पुजाहारी काय्पिन्सं वयागु हि वेदीइ जःखः छ्वाकेमाः।
‘इस्राएलीत मध्ये सुनानं सा वा द्वहं, चिधिकःम्ह भ्याःचा वा दुगुचापाखें जिगु निंतिं बलि बीबलय् नापलायेगु पालया ध्वाखाय् महःसें अन बाहेक मेगु गुगुं थासय् बलि बिल धाःसा वं परमप्रभुया नियम त्वःथुगु जुइ, वं हिबाः वय्कूगु थें खः। वयात थः मनूतपाखें पितिना छ्वयेमाः।
मेलबलिं विशेष देछाः परमप्रभुया निंतिं आतापुति भ्वरि त्वपुइगु दाः व उकिया च्वय्च्वंगु दाः फुक्क छायेमाः।
वं थःगु बलिया छेनय् ल्हाः तयेमाः। अले वयात नापलायेगु पालया ध्वाखाय् स्यायेमाः। पुजाहारीं छाःम्ह पशुया हि वेदीया जःखः छ्वाकेमाः।
अनंलि वं अर्पणयाम्ह भ्याःचा न्ह्यःने यंकल। थ्व भ्याःचायागु छेनय् हारून व वया काय्पिन्सं नं थथःगु ल्हाः तल।
“दाऊदया घराना व यरूशलेमयापिं मनूतय्त दया व प्रार्थनाया आत्मां जाय्काबी। इमिसं थःपिन्सं सुयाब्यूम्ह मनू, जितः स्वइ। अले मनूत याक काय्या निंतिं शोक याःगु थें वयागु निंतिं इपिं दुखं च्वनी। दकलय् न्हापा बूम्ह काय्या निंतिं थें दुखं च्वनी।
“अय्नं द्वहं, फै वा दुगुया न्हापां बूपिन्त लिफ्याये मते! इपिं पवित्रपिं खः। इमिगु हि वेदीइ छ्वाकि। अले परमप्रभुया निंतिं यःगु नस्वाः जुइत विशेष देछाकथं इमिगु दाः छ्वय्का छ्व।
छिकपिन्सं जीवन बीम्हय्सित स्याना छ्वःसां परमेश्वरं वय्कःयात हानं म्वाकादिल। जिपिं थ्वया साक्षी खः।
परमेश्वरं सी धुंकूम्ह थःकाय्यात हानं म्वाकाः न्हापालाक छिकपिन्थाय् छ्वयाहयादिल। छिकपिन्त पापया ज्यां लिचिकाः आशिष बीत थथे यानादीगु खः।”
ख्रीष्टयाके पाप धयागु हे मदु। अय्नं परमेश्वरं झीगु पाप ख्रीष्टयात क्वबिकादिल। ख्रीष्टं थथे यानादीगुलिं हे झीपिं परमेश्वर नाप मिलय् जुइ फइ, अले परमेश्वरया न्ह्यःने धर्मी ठहरय् जुइ।