29 मनूत मध्ये सुं मनूयात स्यायेगु लागिं देछाःगु खःसा वयात मू पुलाः लिफ्याये मज्यू। वयात स्याना हे छ्वयेमाः।
अनंलि अगमवक्तां जुजुयात धाल, “परमप्रभुं थथे धयादी, ‘जिं स्या धकाः धयाम्ह मनूयात छं त्वःताबिल। उकिं वयागु ज्यानया पलेसा छंगु ज्यान व वया प्रजाया पलेसा छंगु प्रजा जुइ।’”
“‘तर परमप्रभुया निंतिं देछाःम्ह मनू, पशु वा थः पुर्खाया जमिन मी फइ मखु, अले देछाये नं फइ मखु। देछाःगु फुक्कं परमप्रभुया निंतिं तसकं पवित्र खः।
“‘थुकथं बुँयागु अन्न व सिमाया फलयागु झिब्वय् छब्व परमप्रभुयागु हे खः अले व परमप्रभुया निंतिं पवित्र खः।
आः छिं अमालेकीतय्त हमला या हुँ अले इमिके दुगु फुक्क छुं नं ल्यंमदय्कः भज्यंक नाश यानाब्यु। इमि फुक्क मनूत, मिसात, ल्याय्म्ह ल्यासेपिं, मचात, दुरु त्वंपिं मचात, सा द्वहं, फै-च्वलय्, ऊँट व गधा फुक्कं नाश या।’”
वं अमालेकीतय् जुजु अगागया फुक्क मनूतय्त तरवारं भज्यंक नाश यानाः अगाग जुजुयात धाःसा मस्यासे ज्वन।