27 व अशुद्ध पशुं दकलय् न्हापा बुइकूम्ह खःसा क्वःछ्यूगु मुलय् हानं मेगु न्याब्वय् छब्व मू तनाः उकियात लिफ्याना कायेमाः। तर मू पुलाः लिफ्याइगु मखुसा क्वःछ्यूगु मुलय् मिया छ्वयेमाः।
व छाये मज्यूम्ह अशुद्ध पशु खःसा व पशुयात पुजाहारीयाथाय् हयेमाः।
व मनुखं मू पुलाः पशुयात लिफ्याइगु खःसा, क्वःछीगु मुलय् मेगु न्याब्वय् छब्व तनाबीमाः।
तर छाःम्हय्सिनं मू पुलाः व लिफ्यायेगु इच्छायात धाःसा, क्वःछीगु मुलय् मेगु न्याब्वय् छब्व तनाः वं बीमाः। अले व छेँ हानं वयागु हे जुइ।
“‘पशुतय्सं बुइकूम्ह न्हापायाम्ह मचा, सा वा द्वहंया जुइमा वा फैया जुइमा, इपिं न्हापांनिसें हे परमप्रभुया खः, वयात धाःसा देछाये मते।
“‘तर परमप्रभुया निंतिं देछाःम्ह मनू, पशु वा थः पुर्खाया जमिन मी फइ मखु, अले देछाये नं फइ मखु। देछाःगु फुक्कं परमप्रभुया निंतिं तसकं पवित्र खः।
अले सुनां झिब्वय् छब्वयागु छुं मू पुलाः लिफ्याइगु खःसा वं उकियागु न्याब्वय् छब्व तनाबीमाः।
सुनानं थुकथं परमप्रभुयात छाये हयेमाःगु पवित्र खँय् द्वंकल धाःसा वं उकिया पलेसा पुले हे माः। अज्ज न्याब्वय् छब्व अप्वः तनेमाः। वं थ्व फुक्क व दोषबलिया भ्याःचा पुजाहारीयाथाय् हयेमाः। पुजाहारीं वयागु पापया निंतिं भ्याःचायात दोषबलिकथं छानाः प्रायश्चित याइ। अले वयात क्षमा दइ।