16 “‘सुनानं थः पुर्खाया सम्पत्तिया छुं ब्व परमप्रभुया निंतिं छाल धाःसा उकी गुलि पुसा वनी वःकथं उकिया मू क्वःछ्यु। गथेकि छगू होमेर तछ्वया पुसा वनीगु बुँया नेय्गू वहःयागु शेकेल।
झिगू हेक्टर दाखबय् नं निइछगू लिटर जक दाखमद्य बी अले झिफा पुसां फछि जक अन्न सय्की।”
अथे जुयाः जिं झिंन्यागू शेकेल तौल वहः व सछि व नेय्गू किलोग्राम तछ्व बिया व मिसायात न्यानाः लिफ्याना।
तर छाःम्हय्सिनं मू पुलाः व लिफ्यायेगु इच्छायात धाःसा, क्वःछीगु मुलय् मेगु न्याब्वय् छब्व तनाः वं बीमाः। अले व छेँ हानं वयागु हे जुइ।
वं लुँदँ हनीगु नखःया दँनिसें हे थःगु बुँ छायेगु खःसा उकियागु मू पुजाहारीं क्वःछीगुकथं हे जुइमाः।
न्हापा नं थ्व जग्गा छिगु हे मखु ला? अले मी धुंकाः वःगु धिबा नं छिगु हे मखु ला? थथे मखुगु खँ छाय् ल्हानादी माःगु? छिं मनूतय्त मखु, परमेश्वरयात मखुगु खँ ल्हानादीगु खः।”