3 “‘छिपिं जिगु नियमकथं न्हेज्यात धाःसा अले जिगु विधियात मानय् यात धाःसा,
अय्नं छिपिं जिथाय् लिहां वल धाःसा अले छिमिसं जिगु खँ न्यन धाःसा जिं छिमित थःगु नां तयेत ल्ययागु थासय् लित हये। तापाःगु देशय् वंगु दुसां जिं छिमित लित हये।’
“छिमिसं परमप्रभु थः परमेश्वरयागु जक आराधना या अले वय्कलं छिमिगु नसा त्वंसाय् आशिष बियादी। अले जिं छिमिथासं ल्वय् चीकाछ्वये।
छिमिसं जिगु आज्ञा मानय् याये यय्कल धाःसा छिमिसं थ्व देशया भिंगु भिंगु नसा नयेखनी।
छिमिसं बुँइ ह्वलिगु पुसाया निंतिं वय्कलं आकाशं लः छ्वयाहयादी। अले बुं अन्न बांलाक सय्की अले यक्व दइ। व दिंखुन्हु सा-द्वहंत तःधंगु ख्यलय् ज्वइ।
नँया भट्टी थें च्वंगु मिश्र देशं पितहयाबलय् जिं छिमि पुर्खातय्त थथे धयागु खः, जिगु खँ न्यँ, जिं छिमित धयागु फुक्क खँ मानय् या। अले छिपिं जिम्ह प्रजा जुइ, जि छिमि परमेश्वर जुये।
तर न्यागूगु दँय् उकियागु फल छिमिसं नये ज्यू। अले अप्वः फल सयावइ। जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः।
“पुसा बांलाक बुया वइ, दाखमां फल बी, बुं थःगु अन्न सय्की, अले गाक्क वा वइ। जिं ल्यंदुपिं मनूतय्त थुपिं फुक्क सर्बय कथं बी।
जिगु छेँय् नयेगु नसा न्ह्याबलें दयाच्वनेत फुक्क झिब्वय् छब्व धुकुतिइ हजि। थ्व खँय् जितः जाँचय् याना स्व, स्वर्गया लुखा चाय्काः छिमिथाय् छिमिगु धुकुतिइ तयेथाय् मदय्क आशिष छ्वयाहइ कि महइ?” दक्व शक्ति दुम्ह परमप्रभुं धयादी।
छिमिसं थुपिं नियम बांलाक न्यनाः मानय् यात धाःसा परमप्रभु छिमि परमेश्वरं छिमि पुर्खालिसें यानादीगु मायाया बाचा पूवंकादी।
थथःगु वसः हियाः यचुसे च्वंक च्वना च्वनीपिं धन्यपिं खः। जीवनयागु सिमाय् सःगु फल इमिसं नयेखनी, अले इपिं ध्वाखां दुने शहरय् नं वने खनी।