23 “‘थ्व तःधंगु सजाँय जुइ धुंकाः नं छिपिं जिपाखे मवल धाःसा अले जिगु विरोधय् वन धाःसा
शुद्ध नुगः दुपिं मनूतय्त छिं थःत शुद्ध क्यनादी, तर मभिंपिं मनूतनापं छि चलाख जुयादी।
शुद्ध नुगः दुपिं मनूतय्त छिं दया माया क्यनादी, अले परमेश्वरया आज्ञा मानय् मयाइपिनि छि विरोधी जुयादी।
“छिमि मनूतय्त मफतय् जिं सजाँय बिया, भिंकेगु जिगु शिक्षायात इमिसं नाला मका। क्वाप्प नइम्ह सिंहं थें छिमि अगमवक्तातय्त छिमिसं स्याःगु दु।
हे परमप्रभु, छिगु मिखां सत्य ममाली ला? छिं इमित कय्कादिल, अय्नं इमि नुगः मछिं मजू, छिं इमित क्वत्यलादिल, अय्नं इमिसं थःत भिंकेगु वास्ता मयाः। इमिसं थःगु ख्वाःयात ल्वहं स्वयाः छाकल। अले पस्ताय् चायेत मानय् मजू।
परमप्रभु जिमि परमेश्वरं जिमित माया यायेगु त्वःतूगु दु। थथे मोशाया व्यवस्थाय् च्वया तः थें थुपिं फुक्क विपत्ति जिमित लाःगु दु। अथे जूसां थःगु पाप त्वःताः वा छिगु सत्यया ल्यू वनाः जिमिसं परमप्रभु जिमि परमेश्वरया ग्वाहालि मालेत अस्वीकार यानागु दु।
“‘छिपिं जिगु विरोधय् वना हे च्वन धाःसा अले जिं धा थें मयात धाःसा छिमिसं याःगु पापया हानं न्हय्दुगं अप्वः सास्ती छिमिथाय् छ्वया हये।