22 अले जिं छिमिगु दथुइ गुँपशु छ्वया हये। इमिसं छिमि मस्तय्त नयाबी। अले छिमि लहिनातःपिं पशुतय्त स्यानाबी। छिमिगु ल्याः थुलि कम जुइकि छिमिगु लँपुइ जुइपिं मनूत हे दइ मखु।
इपिं अन च्वंबलय् न्हापा ला इमिसं परमप्रभुयात मानय् मया, उकिं परमप्रभुं इमिथाय् सिंहत छ्वयादिल। सिंहतय्सं इमि छुं मनूतय्त स्यात।
व फहिल अले इमित स्वयाः परमप्रभुया नामय् सराः बिल। अबलय् लाक हे सिमात दुगु थासं निम्ह भालू पिहां वयाः इपिं मध्ये पिइनिम्ह मिजंमस्तय्त तच्वकं घाःपा यानाबिल।
“दुःखया उगु इलय् इस्राएलय् गनं वनेत सुरक्षा मदु। देशयापिं फुक्कं मनूतय्सं यक्व हे दुःख सी माल।
अथे जुयाः छगू सरापं पृथ्वीयात भस्म याइ। अले अन दुपिं मनूतय्सं थःम्हं याःगु दोषया सजाँय फयेमाः। अथे जुयाः पृथ्वी च्वंपिं मनूतय्त मिं छ्वय्काछ्वइ। थुकथं म्हो जक मनूत बचय् जुइ।
मू लँ झिजांमिजां दंगु दु, लँय् जुइपिं सुं नं मदु। सन्धि त्वाथूगु दु, साक्षीयात हेला याःगु दु। सुं नं मनूतय्त हनाबना याःगु मदु।
परमप्रभुं धयादी, “जिं इमिगु विरोधय् प्यंगूकथंया नाश छ्वये। स्यायेत तरवार, इमिगु सीम्ह लुत्तुलुया यंकेत खिचात, नयेत व नाश यायेत झंगःपन्छि व जंगली पशुत।
अले इमिसं वयात धाल, “जिमिगु बिन्ति न्यनादिसँ, जिपिं बचय् जूपिनिगु निंतिं परमप्रभु छिकपिनि परमेश्वरयात प्रार्थना यानादिसँ। छाय्धाःसा न्हापा यक्व दुपिं जिपिं आः कम हे जक ल्यनाच्वंगु छिं खँ हे खं।
सियोन वनीगु लँ नुगः मछिंकाच्वंगु दु, छाय्धाःसा क्वछिनातःगु नखःचखःबलय् अन सुं वइ मखु। वया ध्वाखात झिजांमिजां जूगु दु, वया पुजाहारीतय्सं झसुकाः जक तइ। वया ल्यासेपिं मिस्त तसकं नुगः मछिंकाच्वंगु दु। वं तसकं दुःख सियाच्वंगु दु।
“धाये कि, जिं उगु देशय् गुँपशुत छ्वल, अले वयात काय्म्ह्याय् मदुपिं यानाबिल अले व देश उजाड जुल, उपिं पशुतय्सं यानाः उगु थासं सुं वये वने मफुत,
“परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी – जिं यरूशलेमय् अन च्वंपिं मनूत व पशुत स्यायेत जिगु प्यंगू सजाँय– तरवार, अनिकाल, गुँपशुत व महामारी छ्वयेबलय् झन गुलि बांमलाइगु जुइ!
जिं व देशयात तहसनहस व झिजांमिजां यानाबी, अले तधंछुयाः बलयात नाश यानाबी। इस्राएलया पहाडत सुं नं वये वने मफय्क झिजांमिजां यानाबी।
जिं छिमिगु दथुइ अनिकालनापं गुँपशुत छ्वयाहये, इमिसं छपाखें छिमि मस्त लाका काइ। छिमिगु दथुइ महामारी व हि बाः वइगु ज्या जुया हे च्वनी। जिं छन्त तरवारं पाले। जि परमप्रभुं हे थ्व धयागु खः।”
“‘जिं छिमिगु देशय् शान्ति बी। छिपिं याउँक द्येने फइ। अले छिमित ख्याइपिं सुं दइ मखु। जिं देशं ग्यानापुपिं पशुत ख्याना छ्वये, अले छिमिगु देशय् लडाइँ जुइ मखु।
अथे जुयाः छिमिगु कारणं यानाः सियोनयात बुँ थें जोतय् याइ, यरूशलेम नाश जुयाः द्वँ चिनी, देगःया डाँडा धाःसा झाः बुयावया त्वःपुयाच्वंगु द्वम्बःचा थें जुइ।
‘म्हमस्यूपिं जातितय्गु दथुइ ग्वःफसं थें जिं इमित छ्यालब्याल याना। थुकथं इमिगु देश झिजांमिजां दंगुथाय् जुल। अन सुं नं मनू वये वने मया। इमिसं जिगु खँ मन्यंगुलिं व न्ह्यइपुगु देश झिजांमिजां दंगुथाय् जुल।’”
इपिं नये मखनाः सिनावनी, ग्यानापुगु ल्वचं कयाः सी। जिं इमिथाय् जंगली पशुतय् धंवा छ्वये, अले बिख दुपिं सर्पत छ्वये।
“अनातया काय् शमगरया पालय्, याएलया पालय्, देशयागु दथुं बन्जाःत मवं। लँजुवाःत चाचाःहिलाः जक वनीगु खः।