21 “‘छिपिं जिगु विरोधय् वना हे च्वन धाःसा अले जिं धा थें मयात धाःसा छिमिसं याःगु पापया हानं न्हय्दुगं अप्वः सास्ती छिमिथाय् छ्वया हये।
हे परमप्रभु! छितः हेस्याःपिं जःलाखःलायात न्हय्दुगं अप्वः ब्वला सायादिसँ।
मखुसा थ्वपालय् जिं छन्थाय्, छिमि भारदारतय्थाय् व छिमि प्रजायाथाय् तसकं तःधंगु महामारी छ्वयाहये। अले छं थ्व पृथ्वी न्यंक जि थें ज्याःम्ह मेम्ह सुं हे मदु धकाः सी।
अथे जुयाः परमप्रभु थः प्रजालिसे तंचायादीगु दु अले इमित सजाँय बीत थःगु ल्हाः ल्ह्वनादीगु दु। पर्वतत थरथर खाइ अले सीम्हत धू थें लँय् अथें हे वांछ्वया तइ। तर उलि जुलं नं परमप्रभुया तं क्वलाइ मखुनि अले इमित सजाँय बीत वय्कःया ल्हाः ल्ह्वना तुं च्वनादी।
“उकिं अय् सीमानिम्ह मनू, अगमवाणी ल्हा, ल्हातं ल्हातय् दा। तरवार, खः, तरवारं निकः तक पालेमा! खः, स्वकः तक नं! थ्व तरवार स्याये पालेत खः। तःधंगु नाशया निंतिं फुक्कपाखें वं इमित घेरय् याइ।
“‘थुलि जुइ धुंकाः नं छिमिसं जिगु खँ मन्यन धाःसा जिं छिमित पापया न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
“‘थ्व तःधंगु सजाँय जुइ धुंकाः नं छिपिं जिपाखे मवल धाःसा अले जिगु विरोधय् वन धाःसा
जि नं छिमिगु विरोधय् वने, अले छिमिगु पापया लागिं जिं न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
“‘थ्व फुक्क जुयाः नं छिमिसं जिगु खँ मन्यन धाःसा जिगु विरोधय् वन धाःसा,
जिं हानं स्वर्गय् तसकं हे तःधंगु अजू चायापुगु छगू चिं खना। न्हय्म्ह स्वर्गदूततय्सं दकलय् लिपायागु न्हय्गू महामारी कयातल। परमेश्वरयागु तं थुमिगुपाखें हे क्वचाइ।