18 “‘थुलि जुइ धुंकाः नं छिमिसं जिगु खँ मन्यन धाःसा जिं छिमित पापया न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
छिगु धार्मिक विधिया कारणं न्हिइ न्हय्क्वः जिं छिगु प्रशंसा याना।
मखुसा थ्वपालय् जिं छन्थाय्, छिमि भारदारतय्थाय् व छिमि प्रजायाथाय् तसकं तःधंगु महामारी छ्वयाहये। अले छं थ्व पृथ्वी न्यंक जि थें ज्याःम्ह मेम्ह सुं हे मदु धकाः सी।
भिंपिं मनूत न्हय्कः क्वदःसां हाकनं दना वइ। तर दुष्ट मनूत छकः विपत्ति वल कि हे क्वदःगु क्वदलं तुं जुइ।
अथे जुयाः परमप्रभु थः प्रजालिसे तंचायादीगु दु अले इमित सजाँय बीत थःगु ल्हाः ल्ह्वनादीगु दु। पर्वतत थरथर खाइ अले सीम्हत धू थें लँय् अथें हे वांछ्वया तइ। तर उलि जुलं नं परमप्रभुया तं क्वलाइ मखुनि अले इमित सजाँय बीत वय्कःया ल्हाः ल्ह्वना तुं च्वनादी।
देशय् वा मवःगुलिं जमिन चिरिबाये धुंकल। बुँज्या याइपिन्सं नुगः क्वतुंगुलिं थःगु छ्यं त्वपुइ।
अले नबूकदनेसर शद्रक, मेशक व अबेद्नगो खनाः तसकं तम्वल, तमं वयागु ख्वाः ह्याउँसे च्वन। वय्कलं मिया भट्टीयात न्हय्दुगं च्याकेत आज्ञा बिल।
“‘छिपिं जिगु विरोधय् वना हे च्वन धाःसा अले जिं धा थें मयात धाःसा छिमिसं याःगु पापया हानं न्हय्दुगं अप्वः सास्ती छिमिथाय् छ्वया हये।
जि नं छिमिगु विरोधय् वने, अले छिमिगु पापया लागिं जिं न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
जि तंचायाः छिमिगु विरोधय् वने, अले छिमिगु पापया लागिं जिं छिमित हानं न्हय्दुगं अप्वः सजाँय बी।
गाक्क दुपिं नसाया निंतिं ज्यामि ज्या यानाः जुइमाली, बरु नये मखंपिनि धाःसा गुबलें नये मास्ति वइ मखु। थारिम्ह मिसां न्हय्म्ह मचा बुइकूगु दु। अय्नं यक्वसिया मांयाके छम्ह नं मचा मदु।