20 “‘सुनानं थः कका वा तःबाःया कलाःनापं लसपस यात धाःसा वं थः कका वा तःबाःयात लज्या चाय्कूगु जुइ। इपिं थःगु पापया निंतिं दोषी जुइ। अले इपिं मचाखाचा मदय्कं हे सी।
थःमनूतय्गु दथुइ वया थः सुं सन्तान मदु। थः छकः च्वंगु थासय् वया म्वानाच्वंपिं सुं मदु।
वया फुक्क मस्त सिनावनेमा, अले मेगु पुस्तां वयात ल्वःमंके धुंकूगु जुइमा।
परमप्रभुं थथे धयादी, “थ्व मनूया नां मस्त मदुम्ह धकाः च्व, छम्ह मनू गुम्ह थःगु जीवनकालय् ताःलाइ मखु। छाय्धाःसा वया सन्तान मध्ये सुं नं ताःलाइ मखु, वया सुं सन्तान दाऊदया सिंहासनय् च्वने खनी मखु अथवा यहूदाय् शासक जुइ खनी मखु।”
“‘छं थः तःधिमां व मामा नापं लसपस याये मते। थः बौया दाजुकिजायात लज्या चाय्के मज्यू। व छिमि हे तःमां व मामा खः।
“‘सुनानं थः किजाभौ वा तताजु नाप लसपस यात धाःसा व याये मत्यःगु ज्या खः। वं थः दाजु वा किजायात लज्या चाय्कूगु जुइ। इपिं मचाखाचा मदय्कं सी।
वं थथे धाल – “आः तिनि प्रभुं जितः स्वयादिल। मस्त मदयाः हेपय् याका च्वनाम्हय्सित आः मनूतय्गु मिखाय् जितः भिंकादिल।”
इमि मस्त मदु, छाय्धाःसा एलीशिबा थारिम्ह मिसा खः। अले हानं इपिं निम्हं बुराबुरी जुइ धुंकल।
छाय्धाःसा अज्याःगु दिं नं वइतिनि, गुबलय् मनूतय्सं मचा मदुपिं, मचा बुइके मलंपिं व मचायात दुरु त्वंके मलंपिं धन्यपिं खः धकाः धाइ।