12 “‘सुनानं थः काय्भौनाप लसपस यात धाःसा इपिं निम्हय्सितं स्याना छ्वयेमाः। इमिसं याये मत्यःगु ज्या यात। थज्याःम्ह मनू तःधंगु अपराधया दोषी खः।
वं व थः हे भौ धकाः म्हमस्यूगुलिं वयागु लिक्क वनाः थःनाप द्यनेत धाल। वं धाल, “छिं जितः छु बियादी?”
यहूदां धाल, “छु बिया थके?” वं धाल, “छिगु गःपतय् च्वंगु चिं व उकियागु का, अले छिं ज्वनाच्वंगु कथि।” वं व फुक्क वयात बियाः व नाप द्यन। अले वया प्वाथय् दत।
“चान्हय् छेँय् खुयाच्वंबलय् खुँयात ज्वनाः दाःबलय् व सित धाःसा वयागु हियागु दोष दाःम्हय्सित लाइ मखु।
“‘छं थः भौनाप लसपस याये मते व छिमि काय्या कलाः खः।
“‘छुं नं जातिया पशुप्राणी नाप लसपस यानाः छं थःत अशुद्ध याये मते, मिसा नं पशुप्राणी नापं द्येने मज्यू। थ्व घचाइपुसे च्वंगु ज्या खः।
“थः ससःमां नापं द्यंम्ह मनूयात सराः लायेमाः।” अले फुक्कसिनं “आमेन” धायेमाः।