“थ्व थाय् पुजाहारीतय्सं दोषबलि व शुद्ध जुइगु बलियागु ला दय्कीगु व अन्नबलि छाःगु छुचुनं मरि दय्कीगु थाय् खः। थथे पुजाहारीतय्गु थासय् याये हे माः। मखुसा थ्व पबित्र नसा चुकय् यंकीगुलिं अन च्वंपिन्त पवित्रतां सी हे माःगु खः।”
मिपाखें अलग यानातःगु तसकं पवित्रगु देछात छंगु हे जुइ। मनूतय्सं जितः छाय्हःगु तसकं पवित्रगु देछात अर्थात फुक्क अन्नबलि, पापबलि, व दोषबलिया व हे ब्व छ व छिमि काय्पिनिगु निंतिं जुइ।