9 “‘छिमिसं थःगु बाली लइबलय् बुँया सिथ तक लये मज्यू। अले बुँइ कुतुं वंगु अन्न नं मुने मते।
छिमिसं थःगु दाखक्यबं दाख खाइबलय् फुक्कं दाख खाये मते अले बँय् कुतुं वंगु दाख नं काये मते। व नये मखंपिं व परदेशीतय्गु निंतिं त्वःताब्यु। जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः।
सुनानं उकियात नल धाःसा थःगु पापया लागिं व मनू थः हे दोषी जुइ। छाय्धाःसा वं परमप्रभुया पवित्र खँ अशुद्ध यात। अले वयात थः मनूतपाखें पितिना छ्वयेमाः।
“इस्राएलीतय्त धा, ‘जिं छिमित बीत्यनागु देशय् वने धुंकाः छिमिसं बालीया न्हापांगु ब्वया छथू लयाः पुजाहारीयाथाय् हति।
“‘छिमिसं बाली लयेबलय् बुँ सिथय् सिथय् थ्यंक लये मते। अले बाली लयेबलय् बँय् लाःगु नं मुने मते। छिमिसं उकियात नये मखंपिन्त व विदेशीपिन्त त्वःताब्यु। जि परमप्रभु छिमि परमेश्वर खः।’”
उखुन्हु अपसं मच्वंपिन्त जिं थः मनूतपाखें पितिनाछ्वये।
व तछ्वगुँइँ मुनेत दंबलय् बोअजं थः मनूतय्त आज्ञा बिल, “वयात लयाः पंचिनातःगु तछ्वमाया दथुइ दथुइ नं तछ्वगुँइँ मुंके ब्यु। वयात ब्वःबी मते।
मोआबी रुथं नाओमीयात धाल, “जितः बुँइ वनेबियादिसँ, सुनां जितः दया याइ वयागु ल्यूल्यू वनाः तछ्वगुँइँ मुना हये।” अले वं धाल, “हुँ जिमि म्ह्याय्।”
बोअजं रुथयात धाल, “हे मइं, बांलाक न्यँ, मेपिं सुयागुं बुँइ तछ्वगुँइँ मुं वने मते। अले थ्व बुँ त्वःता नं वने मते बरु जिमि भ्वातिंत नापं थन हे च्वँ।