22 पापबलि व होमबलियात छम्ह छम्ह यानाः सुकुभत्तु जूसां बखुंचा जूसां निम्ह हयेमाः।
फैगलय् फै स्वयाच्वंपिन्सं नं वहःयागु सुकुभत्तु काये खन। थ्व सुकुभत्तुयागु पपू वहःयागु व पा लुँयागु खः।”
छ पहाडया कापि व तग्वःगु ल्वहंया पाःचाय् च्वनीम्ह सुकुभत्तु थें च्वँ, छंगु ख्वाः जितः क्यं, छंगु सः न्यने दयेमा, छाय्धाःसा छंगु सः तसकं न्यने यइपुसे च्वं व छंगु ख्वाः तसकं बांलाः।
इखुंचा व सलांत्याः झंगलं थें जिं चिरबिर यानाः हाला। सुकुभत्तुं थें विलाप याना, च्वय् आकाशय् स्वस्वं हे जिगु मिखा त्यानुइ धुंकल। हे परमप्रभु, जि दुःखय् लाःगु दु। छिं हे जितः ग्वाहालि यानादिसँ।”
झीपिं सकलें भालुत थें हाली। अले सुकुभत्तुं थें तसकं विलाप याइ। झीसं न्याय फ्वनी तर सुयातं नं व दइ मखु, मुक्तिया लँपु मालाच्वनी तर व झीपिंपाखें तापाक्क हे दु।
हे मोआबय् च्वंपिं, छिपिं थथःगु शहरत त्वःताः ल्वहंधिकय् च्वंहुँ! छिपिं गुफाया त्वाःया लिक्क स्वँ दय्कीपिं सुकुभत्तु थें जु!
मनूत बचय् जूसां पर्वतय् बेँसीयापिं बखुंचात थें उंउं हाली। इपिं सकसिनं थथःगु अधर्मया लागि बिलाप याइ।
“छुं जुयाः व उलिमछि छाये मफुम्ह जूसा वं थःगु प्रायश्चित याकेत, दोषबलिया निंतिं संकेत छम्ह जक चिधिकःम्ह भ्याःचा व अन्नबलिया निंतिं चिकं ल्वाकछ्यानातःगु छगू एपाया झिब्वय् छब्व भिंगु छुचुं व छगू लिटरया स्वब्वय् छब्व चिकं,
पुजाहारीं दोषबलियाम्ह चिधिकःम्ह भ्याःचा छम्ह व चिकं कयाः संकाबीगु बलिकथं परमप्रभुया न्ह्यःने देछायेमाः।
च्यान्हु खुन्हु वं निम्ह सुकुभत्तु वा बखुंया निम्ह मचा नापलायेगु पालया ध्वाखाय् परमप्रभुया न्ह्यःने यंकाः पुजाहारीयात बीमाः।
“‘चिधिकःम्ह भ्याःचा हये मफुसा वं परमप्रभुयाथाय् थःगु पापया सजाँयकथं निम्ह सुकुभत्तु वा निम्ह बखुं हयेमाः। छम्ह पापबलिया निंतिं व छम्ह होमबलिया निंतिं।
च्यान्हु खुन्हु वं निम्ह सुकुभत्तु जूसां निम्ह बखुं जूसां नापलायेगु पालया ध्वाखाय् पुजाहारीया न्ह्यःने हयेमाः।