57 व फ्वसा हाकनं थानातःगु कापः वा सुयातःगु वसः वा छेंगूयागु हे वस्तुइ हानं खनेदत धाःसा व न्यनावंगु खः। व फ्वसा वःगु वस्तुयात मिं छ्वय्केमाः।
सियोनय् च्वंपिं पापीत ग्याःगु दु। परमप्रभु मदु धकाः धयाजुइपिं थरथर खानाः ग्याःगु दु। इमिसं धाइ, “भस्म याइगु मिनापं झीपिं सु जक च्वने फइ? सदां च्यानाच्वनीगु मिनापं झीपिं सु जक च्वने फइ?”
व ही धुंकाः पुजाहारीं जाँचय् याइबलय् फ्वसा तना वनाच्वंगु दुसा व सुयातःगु वसः वा थानातःगु न्ह्यागुयागु कापः वा छेंगुलिं पुजाहारीं फ्वसा वःगु ब्व जक खुनाः छ्वयेमाः।
तर थानातःगु वा सुयातःगु न्ह्यागु हे वस्तु जूसां ही धुंकाः उकी फ्वसा मवःसा उकियात हानं हीमाः अले व शुद्ध जुइ।”
“जुजुं तमं मि जुयाः सिपाइँतय्त छ्वयाः व ज्यानमारातय्त स्याकल। अले इमिगु शहर नं छ्वय्काबिल।
“अले वं थःगु खव ल्हाःपाखे च्वंपिन्त थथे धाइ – ‘सराः बियातःपिं, छिपिं जिथाय् वये मते। शैतान व वया दूततय्त धकाः च्याकातःगु गुबलें मसीगु मिइ क्वब्वाः हुँ।
वय्कलं ल्हातिइ हासा ज्वना तयादीगु दु। वय्कलं फुक्क छ्व हायाः थःगु धुकुतिइ स्वथनादी। अले छ्वस जुक्व गुबलें मसीगु मिइ छ्वय्कादी।”
छेंगूयागु पुनेयःगु ल्वय्या बारे धाःसा लेवी पुजाहारीतय्सं छिमित स्यंगु थें छिमिसं बांलाक यायेमाः। जिं इमित बियागु आज्ञा छिमिसं बांलाक मानय् यायेमाः।
पवित्र मजूगु छुं हे अन दुकाइ मखु। घच्चायापुसे च्वंगु ज्याखँ यानाजुइपिं, अथवा मखुगु खँ ल्हानाजुइपिं सुं हे अन दुकाइ मखु। भ्याःचायागु जीवनयागु सफुलिइ च्वयातःपिं मनूतय्त जक अन दुकाइ।
“भुस्याःत, विश्वास त्वःतूपिं, घच्चायापुगु ज्या याइपिं, मनू स्याइपिं, व्यभिचार याइपिं, धामी झाँक्री ज्या याइपिं, मूर्ति पुजा याइपिं व मखुगु खँ ल्हाइपिं फुक्कसितं गन्धकयागु मि गालय् वांछ्वइ। निकः सीगु धाःगु थ्व हे खः।”