13 पुजाहारीं वयात बांलाक स्वयाः व ल्वय् म्ह छम्हं न्यनावने धुंकूसा व मनूयात शुद्ध थहरय् यायेमाः। व ला धात्थें हे तुयुसे च्वने धुंकल, अले व शुद्धम्ह खः।
जिपिं सकलें अशुद्ध मनूत थें जूगु दु, अले झीगु फुक्क धर्मया ज्या भ्वाथःगु कापः थें खः। जिपिं फुक्कं सिमाहः थें गनावनी अले जिमिगु पापं जिमित फसं थें पुइकायंकी।
“तर ल्वय् छेंगुलिइ न्यनावना च्वंसा, अले उकियात पुजाहारीं स्वइबलय् ल्वगियागु छ्यनंनिसें तुति तकं छेंगुलि न्यनावंगु दुसा,
तर उकी न्हूगु घाः खनेदत धाःसा व अशुद्ध खः।
पालया च्वं सुपाँय् चिलावनेवं मिरियम कोह्रि जुयाः च्वापु थें तुइसे च्वन। हारूनं मिरियमपाखे स्वःबलय् व कोह्रि जुइ धुंकूगु खन।
वय्कलं इमित धयादिल – “छिकपिं कां जूगु जूसा पापी जुयादी मखुगु। अय्नं छिकपिन्सं ‘जिपिं कां मखु’ धकाः धाःगुलिं छिकपिन्के पाप दया हे च्वनी।”
छेंगूयागु पुनेयःगु ल्वय्या बारे धाःसा लेवी पुजाहारीतय्सं छिमित स्यंगु थें छिमिसं बांलाक यायेमाः। जिं इमित बियागु आज्ञा छिमिसं बांलाक मानय् यायेमाः।