2 उकिं परमप्रभुयापाखें मि पिहां वयाः इमित परमप्रभुया न्ह्यःने स्यानाबिल।
थथे यानाः वं सनूयात हनाबना मतःगुलिं परमप्रभु उज्जाहनापं तम्वयाः वयात अन हेस्यात। थुकथं व परमेश्वरया सनूया न्ह्यःने सी माल।
अले व वन, वं सीम्ह लँय् हे लानाच्वंगु व गधा व सिंह लिक्कसं दनाच्वंगु खंकल। सिंहं सीम्हयात नं मनः, अले गधायात हमला याःगु नं मदु।
अबलय् हे परमप्रभुया मि कुतुंवल अले मिं बलि, सिँ, ल्वहं व चायात भस्म यानाबिल। अले गालय् दुगु लःयात नं गंकाबिल।
एलियां कप्तानयात लिसः बिल, “जि परमेश्वरया मनू खःसा स्वर्गं मि कुतुं वयाः छ व छिमि नेय्म्ह हे मनूतय्त भस्म यायेमा।” अले आकाशं मि कुतुं वयाः कप्तान व वया नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यानाबिल।
एलियां इमित लिसः बिल, “जि परमेश्वरया मनू खःसा आकाशं मि कुतुं वयाः छ व छिमि नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यायेमा।” अले परमेश्वरया मि आकाशं कुतुं वयाः वयात व वया नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यानाबिल।
परमप्रभु उज्जाह खनाः तंचायादिल। अले सनू थ्यूगुलिं वयात स्यानादिल। व परमेश्वरया न्ह्यःने अन हे सित।
थ्व सिबें न्हापा अन छिपिं मदुगुलिं परमप्रभु परमेश्वर जिपिं खनाः तंचायादिल। छाय्धाःसा जिमिसं बाचाया सनू गथे यानाः हयेमाः धकाः वय्कःयाके मन्यन।”
नादाब व अबीहू धाःसा थः बौ स्वयां न्हापा हे सित, इमि सुं काय्पिं मदु। उकिं एलाजार व ईतामार पुजाहारीया ज्या यात।
वं थथे धयाच्वंबलय् हे मेम्ह च्यः वयाः थथे धाल, “फैत व फैजवाःत परमेश्वरया मि आकाशं कुतुं वयाः सित। जि याकःचा जक छितः खबर बीत बचय् जुल।”
झी परमेश्वर झाइतिनि, अले वय्कः सुम्क च्वनादी मखु, वय्कःया न्ह्यःने भस्म याइगु मि दु, अले वय्कःया छचाःखेरं ग्यानापुगु ग्वःफय् दु।
हानं परमप्रभुं मोशायात धयादिल, “छ हारून, नादाब, अबीहू व न्हयेम्ह थकालित नापं जिथाय् च्वय् थहां वा अले तापाक्कं हे आराधना या।
छाय्धाःसा तोपेतयात न्हापा हे छम्ह जुजुया निंतिं तयार याःगु खः। तसकं च्याःगु मि व यक्व सिँनापं मि च्याकेत गाः चकंगु व तसकं गाः वंकूगु दु। च्यानाच्वंगु गन्धकयागु खुसिं थें परमप्रभुया सासलं वयात मि च्याकाबी।
उकिं इमिसं मोशां आज्ञा ब्यू थें हे नादाब व अबीहूया सीम्हयात इमिगु हे लनय् प्वःचिनाः क्वबियाः छाउनी पिने यन।
हारूनया निम्ह काय्पिं परमप्रभुया न्ह्यःने वनाः सी धुंकाः परमप्रभुं मोशालिसें खँ ल्हानादिल।
उबलय् हे परमप्रभुयापाखें मि पिहां वयाः वेदीइ च्वंगु होमबलि व दाःयात भस्म यात। थ्व खनाः मनूत तःसलं हालाः बँय् भ्वसुल।
मोशां चिवा कायेत छ्वःबलय् वया मभिंगु सुचं ब्यूपिं मनूत परमप्रभुया न्ह्यःने महामारीं कयाः सित।
अले परमप्रभुया थासं मि पिहां वयाः गुँगू देछाःपिं निसः व नेय्म्ह मनूतय्त भस्म यानाबिल।
कोरह नापं जानाः सीपिं त्वःता उबलय् महामारीं सीपिं झिंप्यद्वः व न्हय्सःम्ह (१४,७००) मनूत दु।
नादाब व अबीहू धाःसा परमप्रभुया न्ह्यःने छाये मत्यःगु मि छाःबलय् सिनावन।
उघ्रिमय् हे व मिसा नं पत्रुसयागु न्ह्यःने क्वदयाः सित। अबलय् हे ल्याय्म्हपिं मनूतय्सं वयाः सी धुंकूगु खनाः वयात नं क्वबिया यन। अले वया भाःतयागु लिक्क तुं थुनाबिल।
थ्व खँ न्यनेवं हननिया क्वदयाः सित। थ्व खँ न्यंपिं फुक्कं ग्यानाः थरथर खात।
इमित अथे जूगु खँ झीसं नं सीके फयेमा धकाः व झीत ख्याच्वः बीत नं च्वयातःगु खः। झीपिं च्वनाच्वनागु संसार आः फुना वनिन।
तर परमप्रभुं बेथ-शेमेशया छुं मनूत मध्ये न्हयेम्हय्सित स्यानादिल, छाय्धाःसा इमिसं परमप्रभुया सनू चाय्काः स्वःगु खः। परमप्रभुं थथे तःधंगु विपत्ति हयादीगुलिं इमिसं विलाप यात।