22 छिं जिमित त्वःताः हे दियागु खः ला? छितः जिपिं खनाः तसकं तं पिहां वः ला?
अय्नं छिं जिमित त्वःतादिल, अले जिमित क्वह्यंकादीगु दु। आः छि जिमि सिपाइँतनापं न्ह्यःने झाइ मखु।
थन इमित गुबलें हे मजूकथं ग्याःचिकुं भुनी। छाय्धाःसा परमेश्वरं थःमनूतय्गु विरोधय् घेराबियाच्वंपिनिगु क्वँय् उखेंथुखें ह्वलाबी। वय्कलं इमित मछालापुकाबी, छाय्धाःसा वय्कलं इमित त्वःतादी।
हे परमेश्वर, छिं छाय् थथे जिमित सदांया निंतिं मयय्कादीयागु? छि थथे छाय् छिकपिनि मनू, छिकपिनि फैतय्गु बथांलिसे तंम्वयादीगु?
हे परमप्रभु, छि गुबलय् तक जिपिंलिसें तंम्वयाच्वनादीगु? छि न्ह्याबलें तंम्वयादीगु ला? छिगु तं सह याये मफय्कः च्यानाच्वनी?
हे परमप्रभु तसकं तंपिकयादी मते, जिमिगु पाप न्ह्याबलें लुमंकादी मते। बिन्ति याये, जिमित दया यानादिसँ, छाय्धाःसा जिपिं फुक्कं छिकपिनि हे प्रजा खः।
छु! छिं यहूदायात त्वःता हे दियागु खः ला? छितः सियोन तसकं मयः ला? जिमित लने हे मफय्क छाय् छिं कय्कादियागु? जिमिसं शान्तिया आशा यानाः तर छुं नं भिंगु खँ मवः। लनीगु ई पियाच्वनाः तर आतंक जक दु।
इमित खतं नःगु वहः धाइ। छाय्धाःसा जि परमप्रभुं इमित त्वःतागु दु।”
“‘थःगु सँ खानाः वांछ्वयाब्यु, नांगा डाँडा डाँडाय् वनाः ख्व! छाय्धाःसा परमप्रभुं तंचायाः थ्व पुस्तायात इन्कार यानाः त्वःतादीगु दु।’”
“‘हे यरूशलेम, छं याःगु याये मत्यःगु ज्याखं छन्त अशुद्ध याःगु दु। जितः ला छन्त शुद्ध याये मास्ति वःगु खः, तर छ शुद्ध मजू। अथे जुयाः छंगु विरोधय् जिगु तं क्वमलाःतले छ हाकनं शुद्ध जुइ मखु।
अले वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, थुपिं क्वँय्त इस्राएलया फुक्क घराना खः। इमिसं धाइगु, ‘झीगु क्वँय्त गनावने धुंकल, अले झीगु आशा मदये धुंकल, झीपिं नाश जूगु दु।’
गोमेरया हाकनं प्वाथय् दत अले वं छम्ह म्ह्याय् बुइकल। अले परमप्रभुं होशेयात धयादिल, “वयागु नां लो-रूहामा ति, छाय्धाःसा इस्राएलया घरानायात हाकनं जिं गुबलें दया यानाः क्षमा बी मखुत।