20 छाय् छिं जिमित ल्वमंकाः च्वनादियागु? छाय् छिं थुलिमछि ई तक जिमित त्वतादियागु?
हे परमप्रभु! छिं जितः गुबलय् तक ल्वःमंकाच्वनादी? सदां ल्वःमंकाच्वनेगु ला? छि गुबलय् तक जिपाखें फस्वयाच्वनादी?
गुबलय् तक जिं दुःखकष्ट सह यानाच्वनेगु? गुबलय् तक जिं चान्हि नुगः मछिंकाच्वनेगु? गुबलय् तक जिमि शत्रुतय्सं जितः बुकातइगु?
इमिसं नागःतुगः याइबलय् जिगु बपिक्वँय् हे त्वःधू थें जुइगु, इमिसं हिस्यानाः जितः न्यनी, ‘ग्व, छं परमेश्वर गन दु?’”
छाय् छिं मेखेपाखे स्वयादियागु? अले जिमित जूगु दुःख व सास्ती छाय् ल्वःमंकादियागु?
हे परमेश्वर, छिं छाय् थथे जिमित सदांया निंतिं मयय्कादीयागु? छि थथे छाय् छिकपिनि मनू, छिकपिनि फैतय्गु बथांलिसे तंम्वयादीगु?
हे परमप्रभु, छि गुबलय् तक जिपिंलिसें तंम्वयाच्वनादीगु? छि न्ह्याबलें तंम्वयादीगु ला? छिगु तं सह याये मफय्कः च्यानाच्वनी?
छु छि जिपिं खनाः न्ह्याबलें तंचायाच्वनादीगु ला? छिगु तं गुबलें क्वलाइ मखु ला?
हे परमप्रभु, गुबलय् तक? छु छिं न्ह्याबलें जिमिगुपाखें थःगु ख्वाः फस्वय्कादीगु ला? छिगु तं गुबलय् तक मि थें च्यानाच्वनीगु?
तर सियोनं धाल, “परमप्रभुं जितः त्वःतादीगु दु। जिम्ह परमप्रभुं जितः ल्वःमंकादीगु दु।”
हे यरूशलेम! जिं छंगु पःखाःतय्के पाः च्वनीपिं तयागु दु, इपिं न न्हिनय् सुम्क च्वनी न चान्हय् हे सुम्क च्वनी। हे परमप्रभुयात सःतिपिं, आराम काये मते!
छाय् छि अजू चाःम्ह मनू थें जुयादीयागु? छाय् बचय् याये मफइम्ह बल मदुम्ह सिपाइँ थें जुयादियागु? हे परमप्रभु छि जिपिंनापं दी। जिमित छिकपिनि हे मनूत धाइ, जिमित त्वःतादी मते!