54 लखं जिगु छ्यं त्वपुल, जिं बिचाः याना, “आः जि सीगु जुल।”
उकिं तसकं खिउँगु दु अले छिं खंकादी फइ मखु, बाः वःगु लखं छितः त्वपुयातःगु दु।
कालया खिपतं जितः स्वतुमतु स्वय्कल। दुःखया खुसिबालं जितः चुइके यंकल।
जि छत्थुं ग्यानाः हाला, “जितः परमप्रभुपाखें तापाकल।” तर जिं ग्वाहालिया निंतिं छितः प्रार्थना यानाबलय् छिं जितः लिसः बियादिल।
खुसिबालं जितः चुइके मयनेमा जि लखं दुना मवनेमा जि सीगालय् दुसुना मवनेमा।
छिगु ग्यानापुगु तमं जितः त्वपूगु दु, छिगु सजाँयनं जितः नाश यायेत्यंगु दु।
तसकं सास्ती बियाः व दोपं बियाः वयात इमिसं यंकल। वयात जुइगु बारे सुनां ध्यान मब्यू। छाय्धाःसा वयात म्वाःपिनिगु देशं अलग तल, जिमि प्रजाया अपराधया निंतिं वयात दाल।
अथे जुयाः जिं धाये, “जिगु गर्व मदय् धुंकल, परमप्रभुपाखें दुगु आशा नं मदये धुंकल।”
अले वय्कलं जितः धयादिल, “अय् सीमानिम्ह मनू, थुपिं क्वँय्त इस्राएलया फुक्क घराना खः। इमिसं धाइगु, ‘झीगु क्वँय्त गनावने धुंकल, अले झीगु आशा मदये धुंकल, झीपिं नाश जूगु दु।’
छाय्धाःसा फ्वंपिन्त बी, माला स्वःपिन्सं लुइकी, अले सः ब्यूम्हय्सित चाय्काबी।