53 इमिसं जिगु जीवनयात गालय् क्वफानाः सिधय्केगु कुतः यात अले ल्वहँतं जितः कय्कल।
इमिसं यर्मियायात जमिनया तःलय् च्वंगु कालकोठरीइ तयाबिल, अन व तःन्हु तक च्वन।
तर आः हे जिमि प्रभु महाराज, जिगु बिन्ति स्वीकार यानादिसँ। जितः जोनाथनया छेँय् हाकनं छ्वयादी मते। मखुसा जि अन सी।”
उकिं इमिसं यर्मियायात यंकाः पिवाःत च्वनीगु चुकय् दुगु जुजुया काय् मल्कियाहया तुंथिइ क्वफानाबिल। इमिसं यर्मियायात खिपःया ग्वाहालिं तुंथिइ क्वफात। उगु तुंथिइ लः मदु, ध्याचः हे ध्याचः जक दु। यर्मिया ध्याचलय् तुन।
“हे जिमि प्रभु, हे महाराज! थुपिं मनूतय्सं यर्मिया अगमवक्तायात तुंथिइ क्वफानाबियाः मभिंगु ज्या यात। अन व नये मखंक सी, छाय्धाःसा शहरय् आः छपा नं मरि मन्त।”
हानं छगः ल्वहं हयाः सिंहत तयातःगु तःजाःगु गाःयागु म्हुतु तिनाबिल। अले दानिएल पिहां मवयेमा धकाः जुजुं उकी थःगु हे अंगू छाप व थः भारदारतय्गु अंगू छाप तल।
अले जुजु थःगु लाय्कुलिइ लिहां वल। उखुन्हु चान्हय् वं छुं मनः, छुं नं न्ह्याइपुगु ज्या मयाः अले वयात न्ह्यः नं मवः।
योनां न्याया प्वाथय् दुने हे च्वनाः परमप्रभु थः परमेश्वरयात प्रार्थना यात,
थःगु निंतिं धकाः म्हुयातःगु चिहानय् यनाः अन तयाबिल। थुलि याये धुंकाः वं छगः तग्वःगु ल्वहं ग्वारातुइकाः चिहानयागु प्वाः तिनाः अनं वन।
इमिसं वनाः प्वाः तिनातःगु ल्वहँतय् छाप तयाबिल। अले सिपाइँतय्त नं पिवाः तया थकल।