52 छुं कारण हे मदुसां जिमि शत्रुतय्सं जितः झंगःयात थें शिकार यात।
इमिसं जिगु बारे मभिंगु खँ ल्हाइगु। म्वाय्कं म्वाय्कं जिलिसे ल्वाःवइगु।
जि परमप्रभुया शरणय् वने, उकिं छिमिसं जितः गथे धाये फइ, “झंगः थें ब्वयाः गुँच्वकाय् हुँ!”
शासकतय्सं छुं हे कारण मदय्कं जितः सास्ती बी। अय्नं जिगु नुगलं छिगु वचनया भय काइ।
शिकारीया जालं झंगः बचय् जूगु थें झीपिं बचय् जुइ धुंकल। इमिगु जाः गुत अले झीपिं बचय् जुल।
जिमि शत्रुतय्त जि बूगुलिइ लय्ताय्के बियादी मते। म्वाय्कं म्वाय्कं जितः महीपिं मनूतय्त जिगु दुःखय् लाय्बुइके बियादी मते।
जिं छुं मयाकं इमिसं जितः जाः ग्वल जिं छुं मयाकं इमिसं जिगु निंतिं गाः म्हुल।
जितः म्वाय्कं म्वाय्कं मयय्काच्वंपिं जिगु छेनय् च्वंगु सँ स्वयाः अप्वः दु। इमिसं मखुगु मखुगु द्वपं बियाः जितः स्यंकेत स्वयाच्वंगु दु। जिं का हे मकयागु नं लित हिँ धकाः जिलिसें ल्वापु थःवयाच्वन।
हाकनं यर्मियां सिदकियाह जुजुयात धाल, “जिं छितः वा छिकपिनि भारदारतय्त वा छिकपिनि प्रजायात छु यानागु दु धकाः छिं जितः कालकोठरीइ कुनादियागु?
यरूशलेमया मिसातय्गु दुःख खनाः जिगु नुगः स्याःगु दु।
व्यवस्थाय् थथे च्वयातःगु खँ पूवंकेत हे थथे जूगु खः – ‘छुं म्वाय्क हे इमिसं जितः हेला यात।’