47 जिपिं भय व थुरथुर खाखां म्वानाच्वना, भज्यंक स्यंकीगु जिमिथाय् वयाच्वंगु दु।”
थुपिं निगू विपत्ति छन्थाय् वःगु दु, छन्त सुनां सान्त्वना बी? झिजांमिजां व नाश अले अनिकाल व तरवार, सुनां छन्त सान्त्वना बी?
“वय्कलं स्वर्गं जिगु क्वँय् दुने मि कुर्का दिल, व मि जिगु दुने छ्वल। वय्कलं जिगु तुतिया लागि जाः तयादिल, अले जितः लितछ्वयादिल। वय्कलं जितः सुनसान यानाः त्वःतादिल अले न्हिच्छि हे बम्लाकादिल।
सियोन वनीगु लँ नुगः मछिंकाच्वंगु दु, छाय्धाःसा क्वछिनातःगु नखःचखःबलय् अन सुं वइ मखु। वया ध्वाखात झिजांमिजां जूगु दु, वया पुजाहारीतय्सं झसुकाः जक तइ। वया ल्यासेपिं मिस्त तसकं नुगः मछिंकाच्वंगु दु। वं तसकं दुःख सियाच्वंगु दु।
छाय्धाःसा व दिं पृथ्वीइ च्वंपिं फुक्क मनूतय्गु निंतिं तक्यंकीगु जाल थें जुयाः वइ।