36 सुं मनूयात अन्याय यायेगु खँयात परमप्रभुं स्वयामदी ला?
दुखं च्वनीगु ई पूवने धुंकाः दाऊदं मनूत छ्वयाः बतशेबायात थःगु छेँय् हल। अनंलि व दाऊदया कलाः जुल, वं छम्ह काय् बुइकल। तर दाऊदं छु याःगु खः व खनाः परमप्रभु लय्मताः।
हे परमप्रभु! इमिसं छिकपिनि मनूतय्त क्वत्यला जुइगु, इमिसं छिं थः मनू धाःपिन्त सास्ती यानाजुइगु।
“थ्व जिगु ज्या मखु” धकाः लिज्याये मते। परमेश्वरं सकसिगुं नुगःया खँ स्यू, अले वय्कलं छिमित नं स्वयाच्वनादीगु दु। वय्कलं छिमिगु नुगलय् छु दु धकाः स्यू। वय्कलं सुनां छु छु याःगु दु, व हे कथं लिच्वः बियादी।
खःगु खँ गनं मदु, अले मभिंगु खँपाखें अलग च्वनीम्ह न्ह्याम्ह हे जूसां वयात हमला याइ। परमप्रभुं स्वयादिल, अले न्याय मदयावन धकाः वय्कः तंचायादिल।
परमप्रभुं थथे धयादी – खःगु व पाय्छिगु ज्या या! लुतय् याकाच्वंम्ह मनूयात अत्याचारीया ल्हातं बचय् या! परदेशी, मांबौ मदुपिं व भाःत मदुपिन्त क्वत्यके बी मते! थ्व थासय् दोष मदुपिनिगु हिबाः वय्केबी मते!
हे परमप्रभु, जितः याःगु अत्याचार छिं खंगु दु। जिगु न्याय यानादिसँ।
तसकं मभिंगु खँ स्वयेत छिगु मिखा शुद्ध जु, अले छिं मखुगु ज्या स्वयादी मफु, अय्नं आः ध्वं ल्हाइपिं मनूतय्त छिं छाय् स्वयाच्वनादियागु? थः स्वयाः धर्मी मनूतय्त दुष्टतय्सं नूना छ्वःसां छाय् छि सुम्क च्वनादियागु?
मनूतय्गु दथुइ ल्वापुख्यापु जुयाः इपिं अदालतय् वनीबलय् न्यायाधीशतय्सं द्वं दुम्ह सु खः द्वं मदुम्ह सु खः व फैसला यानाबी।