18 मनूतय्गु नुगलं परमप्रभुयात बिन्ति याइ। हे म्ह्याय् सियोनया पःखाः, छंगु ख्वबि खुसि थें चच्छि न्हिच्छिं हे हाय्कि। पलख हे आराम काये मते, अले छंगु मिखायात आराम बी मते।
जिगु मिखां ख्वबिया धाः हाया हे च्वनी, छाय्धाःसा मनूतय्सं छिं स्यनातःगु खँयात मानय् याइ मखु।
हे परमप्रभु! जिं दुनुगलंनिसें छितः सःता च्वनागु दु, जितः लिसः बियादिसँ! जिं छिगु व्यवस्था मानय् याये।
तर छिमिसं ध्यान बियाः मन्यन धाःसा छिपिं तःधंछु जूगुलिं जि याकःचा ख्वये। परमप्रभुया बथांयात ज्वना यंकूगु जुयाः जि ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वये, अले जिगु मिखां ख्वबिया धाः पिहां वइ।
“आः हे यर्मिया, छं इमित थ्व वचन धा, “‘जिगु मिखां मदिक्क चान्हि ख्वःबि पिहां वयाच्वनेमा। छाय्धाःसा कुमारी म्ह्याय्, जिमि मू वंपिं मनूत तसकं घाःपाः जूगु दु। इमित तःधंगु घाः जूगु दु।
मचाबू ब्यथा जूम्ह मिसायागु थें हाःसः, न्हापांम्ह मचा बुइकूम्ह मिसायागु थें ख्वःसः जिं ताल। स्वाँ स्वाँ यानाः थःगु ल्हाः फयाः बांलाःम्ह यरूशलेमं थथे धयाच्वंगु जिं ताल, “जि बेहोश जुयाच्वंगु दु, आः जि गथे याये! इपिं जितः स्यायेत वयाच्वंगु दु।”
जिगु छ्यं बुँगाःचा व जिगु मिखा ख्वबिया मुहान जूगु जूसा, स्याःपिं जिमि मनूतय्गु निंतिं जि चान्हि ख्वयाच्वनेगु।
“अथे जुयाः जि ख्वया च्वना, जिगु मिखां ख्वःबि धाः हायाः च्वंगु दु, जितः ह्ययेकीपिं सुं हे मदु, जितः साहस बी फुपिं सुं हे मदु। जिमि मस्त छुं मदुपिं जूगु दु, छाय्धाःसा शत्रुत त्याःगु दु।”
चान्हय् व ह्वाँय्ह्वाँय् ख्वइगु, वयागु नेतालय् ख्वबि वयाच्वनीगु, वया प्रेमीत मध्ये वयात ह्यय्कीम्ह सुं नं मदु। वया दक्वं पासापिन्सं वयात विश्वासघात याःगु दु, आः इपिं वया शत्रु जूगु दु।
परमप्रभुं म्ह्याय् सियोनयागु पःखाःयात नाश यायेगु क्वछिनादिल। वय्कलं नापे याइगु खिपतं व नापय् यानादिल। वयात नाश यायेगुपाखें वय्कलं थःगु ल्हाः पनामदी। वय्कलं धरहरा व पःखाः निगुलिंयात ख्वय्कादिल, उपिं निगुलिं छकलं दुन।
इमिसं दुनुगलंनिसें जितः प्रार्थना याइ मखु, तर थःगु लासाय् बिलाप याइ। अन्न व न्हूगु दाखमद्यया निंतिं इपिं मुनाच्वनी, तर जिपाखें धाःसा ख्वाः फस्वय्की।
पःखाःया ल्वहंत तकं हे छंगु विरोधय् हाली, सिँयागु धलिंनं सः लिथ्वया वइ।