3 तःधंगु सास्ती व कडा दासत्वया लिपा यहूदायात ज्वनाः जबरजस्ती यंकूगु दु। आः व मेगु जातितय्गु दथुइ च्वनाच्वंगु दु। वयात भचा नं आराम मदु। वयात ल्यूपिं सकसिनं वयागु दुःखया इलय् वयात ज्वन।
सेनापति नबूजरदानं शहरय् ल्यंदुपिं मनूत, मेपिं मनूतय्त व बेबिलोनयाम्ह जुजुयाथाय् बिस्युं वंपिन्त ज्वनाः बेबिलोनय् यंकल।
बेबिलोनयाम्ह जुजुं हमात देशया रिब्ला शहरय् इमित स्याकेबिल। थुकथं यहूदायापिं मनूतय्त थःगु देशं ज्वना यंकल।
अबलय् शहरया पःखाः बेबिलोनीतय्सं तछ्यात। चान्हय् हे जुजुया क्यब लिक्कया निगू पःखाःया दथुया लुखां सिदकियाह व फुक्क सिपाइँत बिस्युं वन। बेबिलोनीत शहरया छचाःखेरं दुसां इपिं यर्दन खुसिया ब्यासिपाखे बिंस्यु वन।
तर बेबिलोनी सेनां जुजुयात लित, अले वयात यरीहोया ख्यलय् नापलाकाः ज्वन। वया फुक्क सिपाइँत वयात त्वःताः थुखे उखे बिस्युं वन।
यहूदाया दच्छिनया शहरया ध्वाखा तिनातःगु दु। सुनानं उपिं ध्वाखात चाय्के फइ मखु। यहूदायापिं सकलें मनूतय्त ज्वनाः देशं पिने यंकूगु दु।
“तर आः जिं यक्व न्या लाइपिं छ्वये, इमिसं थुपिं मनूतय्त लाइ,” परमप्रभुं धयादी। “अनंलि जिं थःम्हं हे यक्व शिकारीतय्त छ्वये, इमिसं थुमित फुक्क पर्वत, डाँडा व गुफां मामां लिकाइ।
जिं इमित छगू ग्यानापुगु विपत्तिं सजाँय बी अले थ्व खँ न्यनाः पृथ्वीयापिं फुक्क मनूत थरथर खाइ। जिं इमित गन गन लिनाछ्वये अन मनूत इपिं खनाः न्हिली, मनूतय्सं इमित सराः बी, इमित हेस्याइ अले इमिगु नामय् ख्याः याइ।
अले शहरय् ल्यनाच्वंपिं व वयाथाय् बिस्युं वःपिं व मेपिं ल्यंपिं मनूतय्त जुजुया अङ्गरक्षकतय् सेनापति नबूजरदानं ज्वनाः बेबिलोनय् यंकल।
अनंलि सेनापति नबूजरदानं मनूत मध्ये दकलय् चीमिपिं, शहरय् ल्यनाच्वंपिं मनूत व बेबिलोनया जुजुयाथाय् बिस्युं वंपिं मनूत व ज्या सःपिं कालिगरतय्त ज्वनाः बेबिलोनय् यंकल।
तर बेबिलोनी सिपाइँतय्सं सिदकियाहयात लित अले वयात यरीहोया ख्यलय् नापलाकल। वया फुक्क सिपाइँत वयात त्वःताः बिस्युं वन।
वयागु मू ध्वाखात बँय् तुनावन। वय्कलं वयागु गजबारत कुचा कुचा यानाः नाश यानादिल। वया जुजु व राजकुमारतय्त मेपिं जातितय्गु दथुइ पितिनाछ्वःगु दु, आः ला व्यवस्था मन्त। अले वया अगमवक्तातय्सं नं परमप्रभुपाखें छुं हे दर्शन कायेखनी मखु।
मनूतय्सं तसलं हालाः इमित धाइ, “हुँ, हे अशुद्धपिं! तापाक हुँ, जिमित थीमत्यः!” इपिं बिस्युं जूबलय् अले चाचाःहिलाः जूबलय् जात जातियापिं मनूतय्सं थथे धाल, “आवंनिसें इपिं झीनापं थन च्वने फइ मखुत।”
जिमित ल्यूवःपिं जिमिगु पलाः लिक्क दु, जिपिं तसकं त्यानुचाःगु दु, जिमित आराम मदु।
छिमि स्वब्वय् छब्व मनूत महामारी वा अनिकालं सी, अले स्वब्वय् छब्व छंगु पःखाःया पिने तरवारं सी, अले स्वब्वय् छब्वयात जिं प्यखेरं छ्यालब्याल यानाबी। अले नांगा तरवार ज्वनाः जिं इमित ली।
अथे जुयाः परमप्रभुं छिमिगु विरोधय् छ्वया हयादीत्यंपिं शत्रुतय्गु छिमिसं सेवा याइ। छिपिं नये पित्याःपिं, प्याय्चाःपिं व नांगा जुइ। छिमित फुक्क खँय् मगाःमचाः जुइ। छिपिं नाश जुया मवंतले परमप्रभुं छिमिगु गःपतय् ल्वहंयागु जुवा तयादी।