13 “वय्कलं स्वर्गं जिगु क्वँय् दुने मि कुर्का दिल, व मि जिगु दुने छ्वल। वय्कलं जिगु तुतिया लागि जाः तयादिल, अले जितः लितछ्वयादिल। वय्कलं जितः सुनसान यानाः त्वःतादिल अले न्हिच्छि हे बम्लाकादिल।
वयागु तुतिं वयात जालय् घ्वानाछ्वइ, अले व जाःया ह्वतय् न्यासि जुइ।
परमेश्वरं हे जितः अन्याय यानाः वय्कलं जिगु प्यखें जाः ह्वलादीगु खः धकाः सीकादिसँ!
जिगु छेंगू हाकुयाः ब्वलावइ। ज्वर वयाः जिगु म्ह च्याःगु दु।
सियोनया फुक्क शत्रुत लज्या चाये मालेमा अले लिहां वनेमा।
तःधंछुया जुइपिन्सं जिगु लागि जाः ग्वल। जितः तक्यंकेत इमिसं जाः तल। जिगु लँय् इमिसं स्वःतिपाँय् तःगु दु। सेला
जिगु तागत लः थें ज्वयावने धुंकल। जिगु क्वँय्या फुक्क साहा साहा ब्यनावने धुंकल। सी थें जिगु नुगः नायावने धुंकल।
जिगु जीवन दुःखं जाः। दँदंनिसें जिं झसुकाः जक तयाच्वना। पीरं यानाः जि बमलायेधुन। जिगु क्वँय् नं न्यले धुंकल।
जितः स्यायेत स्वयाच्वंपिन्त व स्यंकेत स्वयाच्वंपिन्त मछालापुसे च्वंक लिनाछ्वयादिसँ।
जिगु म्ह छम्हं न्यले धुंकल, म्ह छम्हं चाःतुलावने धुंकल, जिगु स्याः नुगलं झसुकाः पिज्वयाच्वंगु दु।
छिं जिमित जालय् लाकेबियादिल, अले ब्वहलय् झ्यातुगु कु क्वबिकादिल।
लायात कचिकं नये मते, अले लखय् दय्काः नं नये मते। छ्यं तुति, म्ह दुने च्वंगु ला फुक्कं मिइ छुयाः न।
तर सुनां सुनां मूर्ति तय्के भलसा याइ, उपिं मूर्तितय्त थःगु द्यः मानय् याइ, इपिं लज्जा चायेमाली अले बदनाम जुइ।”
उकिं जिं थःगु तं यहूदाया शहर शहर व यरूशलेमया गल्लि गल्लिइ प्वंका। उपिं थौं तक नं झिजांमिजां दंगु व सुनसान थाय् जुयाच्वंगु दु।
“इमिगु दक्व दुष्ट ज्या छिगु न्ह्यःने वयेमा। जिगु पापया कारणं जितः सजाँय बियादी थें इमित नं सजाँय बियादिसँ। जिं यक्व हे झसुकाः तयाच्वना, अले जिगु मन कमजोर जूगु दु।”
वय्कलं जितः लंनिसें लुत्तुलुया यंकल, अले जितः कय्पुयाः घाःया घाः जूम्ह यानादिल। वय्कलं जितः ग्वाहालि मदुम्ह यानादिल।
थथे जुयाः जिमिगु नुगः बमलाये धुंकल, जिमिगु मिखा बुलुइ धुंकल।
जिं वयागु निंतिं थःगु जाः ह्वले अले व जिगु जालय् लाइ। जिं वयात कल्दीतय्गु देश बेबिलोनियाय् हये, तर वं व खनी मखु, व अन हे सी।
जिं वयागु विरोधय् थःगु जाः ह्वले, अले व जिगु जालय् लाइ। जिं वयात बेबिलोनय् हये, वं जितः विश्वासघात याःगुलिं जिं वयागु इन्साफ याये।
“‘परमप्रभु परमेश्वरं थथे धयादी, “‘जिं छन्त जिगु जालय् क्यंकेत यक्व मनूत छ्वयाहये, इमिसं छन्त जिगु जालय् साली।
इपिं वनीबलय् जिं इमित जिगु जाः ह्वलाबी, जिं इमित आकाशया झंगःत थें क्वय् क्वफानाबी। जिं इमिगु बथां ब्वया मुंवंगु सः ताइबलय्, जिं इमित ज्वने।
वय्कःया तंया न्ह्यःने सु दने फइ? वय्कःयागु तच्वःगु तं सुनां सह याये फइ? वय्कःयागु च्यानाच्वंगु तं मि थें प्वंकी, अले वय्कःया न्ह्यःने ल्वहँधीत तज्याइगु जुइ।
थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु नुगः तसकं थुरथुर खात, थ्व खँ जिं न्यनाबलय् जिगु म्हुतुसि थुरथुर खात, जिगु क्वँय्त दुने दुने मर्कय् जुल, अले जिगु तुति फ्यारर खात। अय्जूसां जिमित हमला याः वइपिं जात जातितय्त वइगु दुःखया दिंयात जिं धैर्य यानाः पियाच्वने।
उपिं जातितय् दथुइ छिमित आराम दइ मखु अले छिमि थःगु निंतिं छकुचा थाय् नं दइ मखु। अन परमप्रभुं छिमित च्यूताः दुगु मन, पिया च्वंच्वं त्यानुचाःगु मिखा व क्वतुंगु नुगः बियादी।
वय्कलं च्यानाच्वंगु मित्याः ज्वना झायाः परमेश्वरयात म्हमस्यूपिन्त व झी प्रभु येशू ख्रीष्टयागु भिंगु खँ मन्यंपिन्त सजाँय बियादी।
झीम्ह परमेश्वर भस्म याना छ्वइम्ह मि खः।