14 इस्राएली मिजंतय्सं परमप्रभुयाके मन्यंसे इमिगु नयेगु नसां छुं कयाः गथे च्वं स्वल।
अनंलि दाऊदं परमप्रभुयात थथे धकाः न्यन, “छु जि यहूदाया छुं छगू शहरय् वने ला?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ।” दाऊदं न्यन, “गुगु शहरय् वनेगु?” अले थथे लिसः वल, “हेब्रोनय्।”
अथे जुयाः दाऊदं परमप्रभुयाके न्यन, “जिं पलिश्तीतय्त हमला याये ला? छिं इमित जिगु ल्हातय् बियादी ला?” अले परमप्रभुं लिसः बियादिल, “हुँ, जिं इमित छंगु ल्हातय् बी।”
जिपिं झी परमेश्वरया न्ह्यःने क्वमिलु जुइत व याउँक यात्राया निंतिं अले लँय् थः मस्त व थःगु सामानयागु रक्षाया निंतिं बिन्ति यायेत जिं अन अहावा खुसिया सिथय् अपसं च्वनेगु घोषणा याना।
न्यायया छातिपाताय् ‘ऊरीम’ व ‘तुम्मीम’ ति। थुकिं हारून परमप्रभुया न्ह्यःने वनीबलय् उपिं न्ह्याबलें वयाके दयाच्वनेमाः। थुकथं परमप्रभुया न्ह्यःने वनीबलय् हारूनं थःगु नुगःया च्वय् न्ह्याबलें इस्राएलीतय्गु न्याय यायेगु ज्याभः घानावनी।
यहोशू पुजाहारी एलाजारया न्ह्यःने दनेगु यायेमाः, एलाजारं वयागु निंतिं परमप्रभुयाके ऊरीमपाखें फैसला न्यनेगु यायेमाः। यहोशूयागु हे उजंकथं फुक्क इस्राएलीत व नापं हे वयेगु व वनेगु यायेमाः।”
छिपिं सुयातं बुद्धि माःसा परमेश्वरयाके फ्वँ, अले वय्कलं वयात माक्व बुद्धि बियादी। वय्कलं फुक्कसित माक्व बुद्धि बियादी, छाय्धाःसा वय्कः सुयातं छुं बीत नुगः मस्याः।
जिमिसं दाखमद्यया थुपिं छेँगूया म्हिचा जाय्काःबलय् थुपिं न्हूगु हे खः। तर स्वयादिसँ! आः गुइ धुंकल, लँपु ताहाःगुलिं जिमिगु वसः व लाकां भ्वाथः जुइ धुंकल।”
यहोशू सीधुंकाः इस्राएलीतय्सं परमप्रभुयाके न्यन, “गुगु कुलं दकलय् न्हापा कनानीतय्त हमला यायेमाः?”
इस्राएलीत थत्थें बेथेलय् वनाः अन इमिसं परमेश्वरयात थथे धकाः न्यन, “बेन्यामीनीतय्त हमला यायेत गुगु कुल न्हापा वनेमाः?” परमप्रभुं धयादिल, “यहूदा न्हापा वनेमाः।”
अबलय् हारूनया छय् व एलाजारया काय् पीनहास पुजाहारी खः। इमिसं न्यन, “जिपिं जिमि दाजुकिजा बेन्यामीनीतलिसें हाकनं लडाइँ याः वनेमाः कि म्वाः?” परमप्रभुं लिसः बियादिल, “इमित हमला या! कन्हय् जिं इमित छिमिगु ल्हातय् बी।”
अहीमेलेकं वयागु पंलिनाः परमप्रभुनापं सल्लाह फ्वन। अनंलि वं नयेगु नसा व पलिश्ती गोल्यतया तरवार नं दाऊदयात बिल।”